Odpowiedzialna hodowla cz. IV - ręczne karmienie cd.

Iris Brzezinski

 

   W tym artykule znajdziesz szczegółowe informacje o tym jak ręcznie karmić pisklęta nimf, o niebezpieczeństwach zachłyśnięcia i o niebezpieczeństwie nadmiernego rozciągnięcia wola. Innymi omawianymi zagadnieniami będą sprawy związane z wolem: jego funkcje, zakwaszenie wola, oparzenie wola i zaparcie wola, postępowanie w przypadku gdy pisklę nie chce jeść lub przeciwnie jak za intensywnie żebrze o pokarm oraz procesy, które mogą powstrzymywać wole od opróżniania się. Przedyskutowane będzie także używanie probiotyków, dlaczego są potrzebne i które najlepiej wybrać dla papuzich piskląt.

RĘCZNE KARMIENIE - JAK TO ROBIĆ I INNE WAŻNE ROZWAŻANIA

   Ponieważ nimfy są gniazdownikami wylegają się ślepe i gołe, są całkowicie zależne od rodziców zarówno jeśli chodzi o dostarczanie pokarmu jak i utrzymywanie odpowiedniej temperatury. Są zależne od ich towarzystwa, miłości i opiekuńczości. Jeśli karmisz nimfę ręcznie to ty jesteś odpowiedzialny za prawidłowe karmienie i za dostarczenie wszystkich składników, które pisklę potrzebuje do prawidłowego rozwoju.

   Karmienie piskląt w wieku od 3 do 10 tygodni jest zajęciem wymagającym i czasochłonnym, które często będzie Cię trzymało w domu ponieważ pisklęta muszą być nakarmione kiedy tylko poczują głód. Ta zależność od Ciebie będzie kontynuowana przez pierwsze 8 do 10 tygodni życia piskląt. Jeśli zdecydujesz się na to musisz zapoznać się ze wszystkimi problemami, które mogą pojawić się podczas ręcznego karmienia małych nimf.

WYJĘCIE PISKLĄT Z BUDKI LĘGOWEJ

   Nadszedł czas wyjęcia piskląt, pojemnik lęgowy jest ciepły i przygotowany na przyjęcie pisklęcia. Wg mnie najlepszym momentem jest okres po ostatnim karmieniu w ciągu dnia. W ten sposób wole opróżni się w ciągu nocy. Głodne pisklęta są łatwiejsze do karmienia kiedy wprowadzamy nowy rodzaj pokarmu i obcy do tej pory dla piskląt sposób karmienia taki jak np. strzykawka.

   Jeśli pisklę zostało wyjęte zanim kompletnie się opierzyło, temperatura w pojemniku lęgowym musi być wyższa aby dostarczać pisklętom odpowiedniej ciepłoty. Pisklęta pozbawione piór nie są zdolne do samodzielnej termoregulacji i dlatego muszą być odpowiednio ogrzewane.

   Należy pamiętać, że trzymanie piskląt w stałej, wysokiej temperaturze naraża pisklęta na odwodnienie. Będziesz musiał także uważać ze światłem. Każde źródło światła, które wydziela ciepło może spowodować niebezpieczny dla piskląt wzrost temperatury wewnątrz pojemnika lęgowego.

   Będziesz musiał regularnie kontrolować temperaturę w pojemniku lęgowym. Jeśli zauważysz, że pisklęta dyszą i trzymają skrzydła odsunięte od ciała będzie to oznaczało, że mają za ciepło. W takim przypadku należy obniżyć temperaturę o stopień i obserwować pisklęta. Jak pisklęta staną się starsze i porosną piórami możesz obniżyć temperaturę.

RĘCZNE KARMIENIE

   Jako osoba odpowiedzialna za żywienie piskaka musisz powoli rozciągać wole, by mieściło się w nim coraz więcej pokarmu. To jest bardzo ważne dla pisklaka. Jednocześnie musisz bardzo uważać, by nie rozciągnąć wola zbyt mocno - wtedy mięśnie mogłyby nie być w stanie wycisnąć z wola jedzenia do gardła.

   Maksymalna objętość wola to 15 ml i w żadnym razie nie można podać pisklęciu więcej. Aby powoli rozciągać wole należy podawać o 1/2 ml więcej niż poprzednim razem. Jeśli wole się nie opróżnia jak normalnie musisz zmienić ilość pokarmu, temperaturę i upewnić się, że pokarm jest dostatecznie płynny.

   Masz już wszystko gotowe dla piskląt. Pokarm dla piskląt ma temperaturę 40.5 - 41.6 stopni, co dokładnie sprawdziłeś termometrem. Masz pod ręką gorącą wodę aby utrzymać strzykawkę w odpowiedniej temperaturze i pokarm nie wystygł zanim nie nakarmisz wszystkich papużek.

   Pokarm powinien być gładki, jednolity bez żadnych grudek. Pokarm, który jest zbyt suchy powoduje zaleganie w wolu.

   Miej oddzielne strzykawki dla każdego pisklęcia. Łatwo można je zaznaczyć różnymi kolorami i zanotować, który kolor przeznaczony jest dla którego pisklęcia.

   Wszystko musi być wysterylizowane i zdezynfekowane. Brud jest bowiem pożywka dla bakterii, które mogą spowodować choroby i infekcje.

   Dobrym pomysłem jest użycie grubego ręcznika, który należy złożyć kilkakrotnie. Ręcznik zapobiegnie ślizganiu się nóżek piskląt po gładkiej powierzchni.

   Kiedy pisklę stoi przed tobą, weź strzykawkę i włóż ją do dzioba papużki od SWOJEJ prawej strony. Skieruj strzykawkę w poprzek języka

   To jest lustrzane odbicie, tak więc kierujesz strzykawkę w prawą stronę pisklęcia gdzie znajduje się przełyk i wejście do wola.

   Główkę pisklęcia delikatnie trzymaj pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym swojej lewej ręki, tak aby dać jej oparcie. Podciągnij leciutko szyję pisklęcia do góry i pod kątem 90 stopni powoli naciskamy tłok do dzioba. Pisklę zacznie "pompować" aby otrzymać pokarm.

   Podczas karmienia nie naciskaj na boki dzioba. W takim młodym wieku dziób jest bardzo miękki. Nacisk może spowodować skrzyżowany dziób i inne deformacje.

   Nie karm za szybko. Musisz dać pisklęciu czas na przełknięcie. Jeśli zobaczysz, że pokarm zaczyna być zwracany do jamy ustnej, przerwij karmienie i daj papużce czas na przełknięcie całego znajdującego się tam pokarmu. Zachłyśnięcie jest bardzo poważnym zagrożeniem jeśli pokarm powróci do gardła. Pokarm w płucach jest najczęściej tragiczny w skutkach. Jeśli nawet nie doprowadzi do śmierci pisklęcia, to najczęściej skończy się zachłystowym zapaleniem płuc, które wymaga skontaktowania się z lekarzem i podania odpowiedniego antybiotyku.

   Przy ręcznym karmieniu bardzo ważna jest konsystencja pokarmu. Na samym początku powinien on mieć konsystencję zupy - kremu. Kiedy pisklę staje się starsze, konsystencja powinna być coraz gęściejsza a liczba dziennych karmień powinna się zmniejszać. Pisklęta pomiędzy 6 a 10 tygodniem karmię pokarmem, którego konsystencja przypomina rzadkie ciasto. Pisklęta są karmione 3 razy dziennie po 10 ml pokarmu oraz mogą "odkrywać" pokarm dla samodzielnych piskląt.

   Kiedy zamierzam zrezygnować z jednego karmienia zmniejszam stopniowo ilość pożywienia w strzykawce, aż pisklęta nie będą już jadły. Cały czas ważę papużki aby mieć pewność, że nie tracą za bardzo na wadze. Składniki odżywcze pisklęta otrzymują tylko podczas ręcznego karmienia, tak więc musisz być pewien, że mają ich wystarczająco dużo aby być zdrowe.

   Jeden z problemów pojawia się pomiędzy 3 a 4 tygodniem, kiedy pisklęta będą przechodzić na "dietę przedlotniczą" aby uczynić swoje kształty bardziej opływowymi przed pierwszym samodzielnym lotem. Może to wprowadzić w błąd początkujących hodowców, którzy mogą wtedy myśleć, że papugi zaczynają samodzielnie jeść. Tak naprawdę jednak papugi przygotowują się tylko do lotu. Pisklęta będą wtedy odmawiały jedzenia.

   Stwierdziłam, że łatwiej jest karmić  mniejszą ilością pokarmu ale za to częściej.  Ważne jest aby pisklęta zjadały po 20-30 cc/ml każdego dnia.  Może to być osiągnięte poprzez karmienie 5cc/ml 4-5 razy dziennie. Taka sytuacja najczęściej jest do czasu aż pisklęta będą mieć 6 tygodni i zaczną ponownie jeść więcej pożywienia na jeden raz.

   Nigdy nie dopuść aby pisklę poszło spać z pustym wolem. Wole powinno być sprawdzane czy jest pełne, a jeśli nie jest pisklę powinno dostać jedzenie przed pójściem spać. Podczas nocnych godzin, przed śniadaniem wole powinno całkowicie się opróżnić. Jeśli wole rano nie jest całkowicie puste to jest to sygnałem alarmowym, ze cos złego może dziać się z pisklęciem.

   Jeśli cos takiego nastąpi możesz spróbować dać trochę enzymów trawiennych takich jak papaja czy mus jabłkowy. Jednak jednocześnie powinieneś się skontaktować z weterynarzem. Niektórzy weterynarze zalecają stosowanie w takich przypadkach probiotyków. Najlepiej abyś miał swojego stałego weterynarza, z którym możesz się zawsze skontaktować i do którego masz zaufanie.

Karmienie - jak często i kiedy

   Karmienie zależy od czasu kiedy wziąłeś pisklęta od rodziców. Kiedy zabieram pisklęta 10 dniowe karmie co trzy godziny od 6 rano do północy. Pisklęta dostają 5-6 ml podczas każdego karmienia. W tym samym czasie pomału rozciągam wole podczas każdego karmienia, tak aby doszło do 10 ml tydzień później. Pokarm dla piskląt ma konsystencje zupy - kremu. Pożywienie musi zawierać tyle wody aby nie było ani za suche, ani zgrudlone. Pożywienie, które jest zbyt obfite może spowodować, ze wole będzie się za wolno opróżniało.

   Kiedy pisklęta stają się starsze, zmniejsza się liczba karmień, a pożywienie staje się wartościowsze aby dostarczyć im potrzebnych składników. Preferuje powolne zmniejszanie ilości pokarmu w strzykawce, aby doprowadzić do rezygnacji z jednego karmienia, a nagłe zaprzestanie karmienia. Najpierw pisklęta zaprzestają jeść podczas tego karmienia i dopiero potem ja go zaprzestaje. Kiedy pisklęta mają 4 tygodnie karmie co 4 godziny, kiedy mają 5 tygodni to najczęściej 5 razy dziennie. Pierwsze karmienie przesuwam na 7 rano, a ostatnie na 11 wieczorem.

   Podczas kiedy zmniejsza się liczba karmień, należy zwiększać gęstość pokarmu. Kiedy pisklęta mają 8 tygodni karmie pokarmem o konsystencji rzadkiego ciasta - najczęściej 3 razy dziennie z 8 godzinnymi przerwami. Kontynuuje to także podczas usamodzielniania piskląt. Większość moich piskląt usamodzielnia się w okolicy 10 tygodni, więc mogę dostarczyć im odpowiednie składniki odżywcze tak samo jak dostępność normalnego jedzenia, które będzie służyło także do usamodzielniania się..

   Pisklęta nie mogą być nigdy "kładzione spać" z pustym wolem. W odróżnieniu od dorosłych ptaków, papuzie dzieci w tym wieku potrzebują pożywienia także podczas nocy. Większa liczba godzin bez jedzenia powoduje osłabienie pisklęcia oraz poważne problemy zdrowotne, a może spowodować nawet śmierć.

Ważenie piskląt i zapisywanie danych

   W czasie ręcznego karmienia musisz stale monitorować wagę piskląt. Dokładne sprawdzanie wagi pomoże ci w zidentyfikowaniu problemów. Utrata wagi jest jednym z pierwszych sygnałów, że pisklę ma problemy. Musisz ważyć pisklęta codziennie o tej samej porze dnia i w takich samych warunkach.

   Bardzo ważne jest dokładne notowanie wagi piskląt w specjalnej "księdze danych". Powinieneś zapisywać tam wiek pisklęcia, wagę, ilość podanego pokarmu podczas każdego karmienia. Jest to szczególnie pomocne podczas prób zwiększania pojemności wola. Pozwoli ci to dokładnie zorientować się postępach rozciągania wola bez przekarmienia pisklęcia. Powinieneś zamieścić tu także ile pokarmu pisklę zjadło dziennie i przyrost wagi.

   Pisklę powinno przybierać na wadze 1 do 2 gramów dziennie. Najważniejszy jest jednak jakikolwiek przyrost wagi. Przyrost wagi o 10 do 12 gramów dziennie jest normalny dla bardzo młodych piskląt. Podczas ręcznego karmienia są dwa okresy kiedy spadek wagi jest normalny: okres przygotowania do pierwszych lotów i usamodzielniania.

   Nimfy znane są ze swojej "przedlotniczej diety", która ma miejsce w wieku 3 do 4 tygodni. Nagle pisklęta przestają tak dużo jeść co wywołuje zdumienie i frustracje osób, które nie mają doświadczenia w ręcznym karmieniu. W tym czasie pisklęta tracą na wadze aby przygotować się do lotów. Jednakże po kilku samodzielnych lotach apetyt piskląt wraca - najczęściej ok. 6 tygodnia. W tym czasie pisklęta wykazują ponownie więcej zainteresowania jedzeniem i jedzą więcej z każdym karmieniem. Jako jedyny dostarczyciel pokarmy jesteś odpowiedzialny za dostarczenie pisklętom odpowiednich składników odżywczych w okresie przed pierwszym lotem. Wielu hodowców powie ci, ze to łatwiej powiedzieć niż zrobić. Pisklęta mogą być wyjątkowo uparte kiedy przygotowują się do lotu. Moją osobista strategia jest podawanie mniejszej ilości pokarmu ale częściej. W wieku 3, 4 tygodni daję moim pisklętom 20 do 30 ml pokarmu dziennie. Pisklęta muszą się dobrze odżywiać, ważne jest nie tylko przygotowanie do lotu, ale także wzrost i podtrzymanie życia. Aby to zapewnić podaję 5 ml pokarmu, a karmię 5 do 6 razy dziennie.

   Oto dlaczego tak ważne jest prowadzenie dokładnych zapisków. Pozwala one dokładnie śledzić postępy każdego pisklęcia i pomogą szybko zidentyfikować pisklę, które ma problemy. Niektóre sygnały ostrzegawcze są bardzo subtelne i trudno je zauważyć jeśli nie prowadzi się szczegółowych i dokładnych zapisków. Jeśli jakieś twoje pisklę traci na wadze, nie chce latać czy samodzielnie jeść powinieneś skontaktować się jak najszybciej z lekarzem.

Naturalna flora bakteryjna przewodu pokarmowego

   Probiotyki są często używane przez hodowców aby wprowadzić do przewodu pokarmowego piskląt naturalne bakterie. Nimfy maja ok. 40 naturalnych mikroorganizmów w swoim przewodzie pokarmowym. Organizmy te są konieczne do normalnego zdrowego życia. Jedynym powodem podawania bakterii gram dodatnich jest skolonizowanie przewodu pokarmowego. Ma ono na celu zapobieganie różnym chorobom wywoływanym przez 'osadzające się' w przewodzie pokarmowym bakterie, drożdżaki i inne patogeny wirusowe.

   Przewód pokarmowy piskląt nie nie może funkcjonować normalnie jeśli nie zostaną mu przekazane bakterie, które normalnie pisklę otrzymuje od rodziców lub jeśli ich ilość jest za mała. Nadużywanie antybiotyków i zaburzenia trawienia także mają niekorzystny wpływ na funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Podanie dobrego probiotyku jest także korzystne w sytuacji kiedy konieczne jest zabranie piskląt od sprawiających problemy rodziców.

Wole i problemy związane z wolem

   Jak już wcześniej zostało powiedziane wole ma jedną funkcję - przechowywanie pokarmu. Ptaki mają bardzo szybki metabolizm i bez wola musiałyby jeść bez przerwy. Wole bierze udział w drodze pokarmu przez układ pokarmowy. Jedną z oznak, że wole pracuje są skurcze mięśni, które mogą być widziane kiedy pokarm zostaje przepychany z wola do żołądka.

   Kiedy wole zostaje przeciążone za dużą ilością pokarmu mięśnie nie mogą pracować efektywnie i dochodzi do atonii (utrata ruchów mięśni). Powoduje to, że pokarm zalega na dnie wola i dochodzi do jego kwaśnięcia. Przebywanie pokarmu długi czas w wolu powoduje, że wytwarzają się tam kwasy co stwarza niezdrowe środowisko w wolu. Coś takiego znane jest pod nazwą zakwaszenia wola.

   Zakwaszenie wola może także powstać jeśli pisklę dostanie za zimne pożywienie lub temperatura w pojemniku lęgowym jest za niska i pisklę marznie. Temperatura pokarmu i otoczenia odgrywa znaczącą rolę w rozwoju zakwaszenia wola.

   Dodanie sody oczyszczonej może być jedną z metod neutralizacji kwasów w wolu. Jednakże zanim to zrobisz zalecam kontakt z lekarzem.

   Dodanie nowego pokarmu na wierzch wola, podczas gdy stary jeszcze zalega na dole może dodatkowo pogorszyć sytuację. Gdy wole opada pisklę jest zagrożone śmiercią głodową. Jest to znane jako zaparcie wola. Problem dotyczy nie tylko wola, ale także jelit i czasami wątroby. Dlatego właśnie tak ważne jest obniżanie ilości protein i tłuszczy w pokarmie dla piskląt jak tylko zauważy się zwolnioną pracę wola. Ważną rzeczą jest także fakt, że dochodzi również najczęściej do odwodnienia pisklęcia. Jeśli jesteś w stanie podać pisklęciu płyny i nawodnić układ pokarmowy zapobiegnie to odwodnieniu całego organizmu.

   Metabolizm pisklęcia jest zagrożony kiedy zostanie podany za zimne pożywienie, które doprowadzi do wychłodzenia. Zimny pokarm ściągnie rezerwy ciepła z ciała. Pisklę jest niezdolne do prawidłowego trawienie takiego pożywienia z powodu zwolnionego metabolizmu.

   Innym, poważniejszym powodem braku opróżniania wola jest choroba. Infekcje grzybicze, takie jak drożdżyca mogą być zbyt daleko posunięte aby je leczyć. Nerki mogą przestać funkcjonować w wyniku stłuszczenia wątroby lub syndromu nerkowego. Jeśli podejrzewana jest infekcja bakteryjna lub drożdżyca konieczna jest konsultacja z weterynarzem aby uratować życie piskląt. Bez pomocy weterynarza pisklę umrze.

Wczesne sygnały ostrzegające o problemach

   Bardzo ważne jest dokładne monitorowanie piskląt, co pozwoli ci określić w jakim czasie średnio wole się opróżnia. Wole powinno stawać się prawie puste pomiędzy kolejnymi karmieniami. Jeśli przesuwanie pokarmu w jelitach następuje wolniej jest to sygnałem, że coś z pisklęciem jest nie w porządku.

   Jeśli zobaczysz, że pokarm przesuwa się wolniej poprzez jelita konieczne będzie podjęcie odpowiednich kroków aby rozwiązać problem. Po tym jak wole się opróżni należy zredukować ilość protein (białek) i tłuszczy w diecie papużki. Zbyt duża ilość protein może uszkodzić organy wewnętrzne kiedy pisklę jest chore. Dieta bogata w węglowodany wymaga mniejszego zaangażowania układu pokarmowego. Dlatego lepiej jest stosować dietę bogatą w węglowodany, które są także bogate w energię. Węglowodany spowodują, że pokarm będzie się szybciej przesuwał się w przewodzie pokarmowym. Spowoduje to, że pisklęciu będzie łatwiej absorbować potrzebne składniki i energię aby podtrzymać pisklę, które nie czuje się zbyt dobrze.

Niebezpieczeństwa podczas karmienia

   Istnieje wiele niebezpieczeństw, które mogą pojawić się podczas ręcznego karmienia piskląt. Bardzo młode pisklęta połykają wolniej, tak więc należy dać im na połknięcie więcej czasu. Pisklęta takie też szybciej się męczą, a z dala od ogrzewanego pojemnika lęgowego szybko tracą ciepło ciała. Bardzo łatwo jest więc  wychłodzić pisklę, na zimo też znacznie wolniej następuje opróżnianie wola. Dlatego też przed karmieniem należy zagrzać ręce i nie dotykać piskląt zimnymi rękami. Jak wspomniałam poprzednio zimne pożywienie powoduje zakwaszenie wola.

   Takim samym niebezpieczeństwem jest podanie za ciepłego pożywienia. Może ono poparzyć wole. Rekomendowana temperatura pokarmu dla piskląt to 40.5-41.6 stopni. zawsze należy sprawdzać temperaturę termometrem. Nie ufaj swojemu wyczuciu, po jakimś czasie przyzwyczaisz się i możesz podać pisklętom za ciepłe pożywienie.

   Przekarmienie pisklęcia przez podawanie mu zbyt dużej ilości pożywienie do wola spowoduje, że jego mięśnie zostaną za bardzo rozciągnięte i przestaną pracować. Spowoduje to, ze pisklę umrze z głodu.

   Najpoważniejszym problemem jest zachłyśnięcie - podanie pokarmu do płuc pisklęcia. Większość młodych piskląt umiera w ciągu sekund. Jeśli nie doprowadzi to do śmierci pisklęcia to rozwinie się zachłystowe zapalenie płuc. Pisklę musi być wtedy zabrane do weterynarza, który przepisze odpowiednie antybiotyki.

   Poważne problemy może spowodować wybór narzędzia do karmienia. Igła (specjalna, nie ostra! - przyp. red.) w rękach kogoś kto nie wie jak jej używać jest potencjalnym śmiertelnym zagrożeniem dla pisklęcia. Łatwo można nią przebić przełyk lub wole. Podobnie niebezpieczna może być sonda (gumowa rurka nadziana na strzykawkę - przyp. red.). Jeśli wprowadzisz ją do płuc zamiast do wola spowoduje to zachłyśnięcie. Innym problemem jest za krótka sonda, która może wpaść do wola. Jeśli to się stanie musi ją wyciągnąć weterynarz.

   Bardzo ważnym czynnikiem zapewniającym powodzenie samodzielnego karmienia jest każdorazowe przygotowywanie świeżego pożywienie. Pozostawiony pokarm jest pożywką dla rozwoju bakterii i drożdży i może być zagrożeniem dla pisklęcia.

Pisklęta nie chcą jeść

   Po wyjęciu piskląt z budki trzeba poczekać aż zgłodnieją. Najlepszym czasem na wyjecie ich z budki jest wieczór, kiedy zostaną już nakarmione przez rodziców.

   Pisklę, które nie jest głodne nie będzie chciało zaakceptować nowego sposoby karmienia. Głodne pisklęta szybciej zaakceptują strzykawkę i ten sposób karmienia z uwagi na swoje puste brzuszki.

   Ważna jest temperatura pożywienia. Jeśli pokarm będzie zbyt zimny lub zbyt gorący pisklęta nie będą chciały go jeść. Jeśli pisklę odmawia jedzenia sprawdź dokładnie temperaturę, bardzo często okaże się, że jest ona za niska.

   Czasem pisklęta nie chcą jeść z bardzo prostego powodu: jedzenie im nie smakuje. Można wtedy spróbować dodać do pokarmu niewielkiej ilości mieszanki dla niemowląt zawierającej słodki ziemniak. Działało to na niektóre moje pisklęta. Można też temu zapobiegać poprzez dodawanie suchego pokarmu do ręcznego karmienia rodzicom, kiedy ci jeszcze karmią samodzielnie pisklęta (chodzi tutaj o gotowe mieszanki do ręcznego karmienia, które tylko rozcieńcza się wodą, bardzo rzadkie na naszym rynku - przyp. red.). Ważne jest aby dodawać suchą mieszankę do suchego pożywienia dla papug. Nie możesz dopuścić do nasiąknięcia, gdyż może to spowodować rozwój bakterii.

Pisklęta żebrzą bez umiaru

   Głodne pisklęta żebrzą o pokarm. W takiej sytuacji nimfy  wydają jednostajny dźwięk oraz kiwają głowami. Jeśli pisklęta nadmiernie żebrzą o pokarm musisz znaleźć tego przyczynę. Może nią być np. nieadekwatne karmienie. Za mało pożywienia zmniejsza uzyskiwane wartości odżywcze. Ważna jest także częstotliwość karmienia. Aby zaspokoić zapotrzebowanie piskląt potrzeba  odpowiedniej ilości karmień każdego dnia. Jeśli pożywienie będzie zbyt wodniste nie zaspokoi ono wymagań piskląt co do witamin i minerałów. Spowoduje to zaburzenia wzrostu i zły rozwój piskląt.

   Prawdopodobnie  papugi ręcznie karmione i te karmione przez rodziców maja takie same wymagania żywieniowe. Dlatego też konieczne jest dostarczanie odpowiednich składników dorosłym papugom wychowującym młode. Jeśli rodzice nie są odpowiednio karmieni, nie będą w stanie przekazać pisklętom odporności, odpowiednich bakterii i innych składników, które są wymagane dla zdrowego rozwoju piskląt.

Powietrze w wolu

   Przy karmieniu bardzo młodych piskląt przez niedoświadczonych hodowców okazjonalnie może dojść do wprowadzenie powietrza do wola. Stanie się to jeśli pisklę będzie jadło szybciej niż jedzenie będzie podawane. W rezultacie pisklę zacznie połykać powietrze. Powietrze zabiera jednak miejsce na pokarm. Jeśli się tego nie "naprawi", pisklę nie dostanie odpowiedniej ilości pokarmu. Aby pozbyć się powietrza z wola należy doprowadzić do tego aby papużce odbiło się. W tym celu trzeba poczekać do momentu, gdy wole będzie prawie puste - gdy nadejdzie czas nowego karmienia. Bardzo delikatnie naciągnąć szyję i masuj wole wypychając powietrze. Kiedy już pisklakowi się odbije, dawaj odpowiednią ilość pożywienia tak szybko jak pisklę chce jeść - zapewniając w ten sposób, że tym razem nie "połknie" powietrza. Gdy pisklę dorasta, problem znika zwykle sam. Jeśli jednak problem stale się pojawia, należy skonsultować się z lekarzem.

Wymioty

   Podczas samodzielnego karmienia możesz zetknąć się z problemem wymiotów. Niektórymi przyczynami może być: przekarmienie, infekcje układu pokarmowego takie jak drozdżakowe lub bakteryjne, zablokowanie przewodu pokarmowego, usamodzielnianie się lub zaparcie wola. Bardzo ważne jest ustalenie przyczyny wymiotów. Czy doszło do nich z powodów złej techniki czy choroby pisklęcia. Niektóre papugi normalnie wymiotują w czasie usamodzielniania się (np. żako). Przyjrzyj się dokładnie w takiej sytuacji swojej technice karmienia, może przekarmiasz pisklę, a może właśnie zaczyna się ono usamodzielniać. Powinieneś także skontaktować się z weterynarzem, gdyż jego pomoc może być konieczna aby utrzymać pisklę przy życiu. Wymioty powodują odwodnienie, które jest bardzo poważna chorobą wymagająca pomocy specjalisty. Aby ocalić życie papużce musisz działać szybko.

Zatkanie żołądka/przedżołądka

   Zatkanie u piskląt jest najczęściej spowodowana zjedzeniem materiału wyścielającego budkę, podawania żwirku oraz zbyt suchego pokarmu. Jest to poważna przypadłość ponieważ cały układ trawienny pisklęcia przestaje funkcjonować. W wypadku odwodnienia pisklęcia konieczne jest podanie odpowiednich środków najszybciej jak to możliwe. Możesz podać bezzapachowy pedialyte (zestaw elektrolitów dla niemowląt- bez dodatków smakowych- ale w Polsce należy stosować fizjologiczny roztwór soli lub rozcieńczony 1:1 preparat Duphalite) o temperaturze takiej jak podajesz inny pokarm i bardzo delikatnie masować wole nie popychając go w górę. Popchniecie pokarmu do góry może spowodować, że pokarm dostanie się do płuc i nastąpi zachłyśnięcie. Jeśli przyczyną zatkania jest połknięcie ciała obcego, fragmentu ściółki czy żwirku należy zanieść pisklę do weterynarza tak szybki jak to możliwe.

   Jak mogłeś zauważyć samodzielne karmienie piskląt jest bardzo czasochłonne i wymaga twojej pełnej odpowiedzialności i zaangażowania. Przejmujesz całkowitą odpowiedzialność za inną, żywą istotę i musisz sobie z tego zdawać sprawę. Samodzielne wychowanie przy równoczesnym zapewnieniu spełnienia wszystkich potrzeb piskląt, które urodziły się nagie i ślepe, które nie mogą same o siebie zadbać jest wyzwaniem. Jednak, jeśli potrafisz mu sprostać, czeka cię nagroda w postaci ślicznych i zdrowych papużek. Bowiem twoim celem powinno być pisklę szczęśliwe, zdrowe, tłuściutkie, które jest dobrze socjalizowane i które będzie kompanem człowieka. Jeśli decydujesz się na wychowanie innej istoty ważne jest abyś chciał to zrobić dobrze już za pierwszym razem, bez względów na koszty. Hodowla to nie jest zabawa. To odpowiedzialność, która wymaga podjęcia poważnej decyzji, decydujesz bowiem o życiu papugi. Mam nadzieję, że jeśli zdecydujesz się na hodowle nimf zrobisz to z miłości i z respektem dla życia swoich ptaków.

 
Iris jest hodowczynią papug, w tym kilkunastu nimf. Mieszka w USA.

Artykuł został przetłumaczony i zamieszczony za zgodą Autorki oraz Winged Wisdom Magazine (w innych przypadkach nie podajemy takiej informacji ponieważ innym wystarczy zamieszczenie linku - piszemy to żebyście nie myśleli, że w innych przypadkach publikujemy coś bez zgody).

Od redakcji:

  Na temat zabierania piskląt rodzicom i samodzielnego ich karmienia zdania są podzielone, niektórzy uważają, że nie powinno się odłączać piskląt od rodziców, że tylko rodzice są w stanie dobrze wykarmić młode. Podzielamy ten pogląd. Niedługo przedstawimy metodę pozwalającą na socjalizację piskląt bez odbierania ich rodzicom. Powyższy artykuł publikujemy jako całość cyklu, ponadto mamy nadzieję, że będzie on pomocny w przypadkach kiedy zachodzi konieczność ręcznego karmienia papużek. Uważamy, że jeśli ktoś będzie chciał karmić samodzielnie pisklęta, które tego nie potrzebują to bezwzględnie musi być w stałym bezpośrednim kontakcie z lekarzem. Pisklęta to nie są zabawki, na których można eksperymentować na zasadzie "jeśli nie uda się za pierwszym razem, może wyjdzie przy kolejnych pisklakach". Jeśli jesteśmy zmuszeni do karmienia i nie mamy wyjścia to oczywiście zupełnie inna sprawa.

   W artykule nie ma podanego składu mieszanki do samodzielnego karmienia młodych. Składu takiego nie ma też we współczesnej literaturze. Dzieje się tak dlatego, że do karmienia są specjalne mieszanki, które należy tylko rozcieńczyć wodą. W Polsce są one w zasadzie niedostępne, dlatego postaramy się podać jakieś przepisy ze starszej literatury. Należy sobie jednak zdawać sprawę z tego, że samodzielnie skomponowany pokarm nie dostarczy pisklęciu wszystkich potrzebnych składników.

 

 


podyskutuj o tym na Forum

jeśli widzisz tą stronę bez spisu treści kliknij

© 2002 Cockatiel czyli Nimfa