W tym artykule znajdziesz szczegółowe informacje o tym jak ręcznie karmić
pisklęta nimf, o niebezpieczeństwach zachłyśnięcia i o
niebezpieczeństwie nadmiernego rozciągnięcia wola. Innymi omawianymi zagadnieniami będą
sprawy związane z wolem: jego funkcje, zakwaszenie wola, oparzenie wola i
zaparcie wola,
postępowanie w przypadku gdy pisklę nie chce jeść lub przeciwnie jak za
intensywnie żebrze o pokarm oraz procesy, które mogą powstrzymywać wole od
opróżniania się. Przedyskutowane będzie także używanie probiotyków, dlaczego są
potrzebne i które najlepiej wybrać dla papuzich piskląt.
RĘCZNE KARMIENIE - JAK TO ROBIĆ I INNE WAŻNE ROZWAŻANIA
Ponieważ nimfy są gniazdownikami wylegają się ślepe i gołe, są całkowicie
zależne od rodziców zarówno jeśli chodzi o dostarczanie pokarmu jak i utrzymywanie
odpowiedniej temperatury. Są zależne od ich towarzystwa, miłości i
opiekuńczości. Jeśli karmisz nimfę ręcznie to ty jesteś odpowiedzialny za
prawidłowe karmienie i za dostarczenie wszystkich składników, które pisklę
potrzebuje do prawidłowego rozwoju.
Karmienie piskląt w wieku od 3 do 10 tygodni jest zajęciem wymagającym i
czasochłonnym, które często będzie Cię trzymało w domu ponieważ pisklęta muszą
być nakarmione kiedy tylko poczują głód. Ta zależność od Ciebie będzie
kontynuowana przez pierwsze 8 do 10 tygodni życia piskląt. Jeśli zdecydujesz się
na to musisz zapoznać się ze wszystkimi problemami, które mogą pojawić się
podczas ręcznego karmienia małych nimf.
WYJĘCIE PISKLĄT Z BUDKI LĘGOWEJ
Nadszedł czas wyjęcia piskląt, pojemnik lęgowy jest ciepły i przygotowany na
przyjęcie pisklęcia. Wg mnie najlepszym momentem jest okres po ostatnim
karmieniu w ciągu dnia. W ten sposób wole opróżni się w ciągu nocy. Głodne
pisklęta są łatwiejsze do karmienia kiedy wprowadzamy nowy rodzaj pokarmu i obcy
do tej pory dla piskląt sposób karmienia taki jak np. strzykawka.
Jeśli pisklę zostało wyjęte zanim kompletnie się opierzyło, temperatura w
pojemniku lęgowym musi być wyższa aby dostarczać pisklętom odpowiedniej
ciepłoty. Pisklęta pozbawione piór nie są zdolne do samodzielnej termoregulacji
i dlatego muszą być odpowiednio ogrzewane.
Należy pamiętać, że trzymanie piskląt w stałej, wysokiej temperaturze naraża
pisklęta na odwodnienie. Będziesz musiał także uważać ze światłem. Każde źródło
światła, które wydziela ciepło może spowodować niebezpieczny dla piskląt wzrost
temperatury wewnątrz pojemnika lęgowego.
Będziesz musiał regularnie kontrolować temperaturę w pojemniku lęgowym. Jeśli
zauważysz, że pisklęta dyszą i trzymają skrzydła odsunięte od ciała będzie to
oznaczało, że mają za ciepło. W takim przypadku należy obniżyć temperaturę o
stopień i obserwować pisklęta. Jak pisklęta staną się starsze i porosną piórami
możesz obniżyć temperaturę.
RĘCZNE KARMIENIE
Jako osoba odpowiedzialna za żywienie piskaka musisz powoli rozciągać wole,
by mieściło się w nim coraz więcej pokarmu. To jest bardzo ważne dla pisklaka.
Jednocześnie musisz bardzo uważać, by nie rozciągnąć wola zbyt mocno - wtedy
mięśnie mogłyby nie być w stanie wycisnąć z wola jedzenia do gardła.
Maksymalna objętość wola to 15 ml i w żadnym razie nie można podać pisklęciu
więcej. Aby powoli rozciągać wole należy podawać o 1/2 ml więcej niż poprzednim
razem. Jeśli wole się nie opróżnia jak normalnie musisz zmienić ilość pokarmu,
temperaturę i upewnić się, że pokarm jest dostatecznie płynny.
Masz już wszystko gotowe dla piskląt. Pokarm dla piskląt ma temperaturę
40.5 - 41.6 stopni, co dokładnie sprawdziłeś termometrem. Masz pod ręką gorącą wodę
aby utrzymać strzykawkę w odpowiedniej temperaturze i pokarm nie wystygł zanim
nie nakarmisz wszystkich papużek.
Pokarm powinien być gładki, jednolity bez żadnych grudek. Pokarm, który jest
zbyt suchy powoduje zaleganie w wolu.
Miej oddzielne strzykawki dla każdego pisklęcia. Łatwo można je zaznaczyć
różnymi kolorami i zanotować, który kolor przeznaczony jest dla którego
pisklęcia.
Wszystko musi być wysterylizowane i zdezynfekowane. Brud jest bowiem pożywka
dla bakterii, które mogą spowodować choroby i infekcje.
Dobrym pomysłem jest użycie grubego ręcznika, który należy złożyć
kilkakrotnie. Ręcznik zapobiegnie ślizganiu się nóżek piskląt po gładkiej
powierzchni.
Kiedy pisklę stoi przed tobą, weź strzykawkę i włóż ją do dzioba papużki od
SWOJEJ prawej strony. Skieruj strzykawkę w poprzek języka
To jest lustrzane odbicie, tak więc kierujesz strzykawkę w prawą stronę
pisklęcia gdzie znajduje się przełyk i wejście do wola.
Główkę pisklęcia delikatnie trzymaj pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym
swojej lewej ręki, tak aby dać jej oparcie. Podciągnij leciutko szyję pisklęcia
do góry i pod kątem 90 stopni powoli naciskamy tłok do
dzioba. Pisklę zacznie "pompować" aby otrzymać pokarm.
Podczas karmienia nie naciskaj na boki dzioba. W takim młodym wieku dziób
jest bardzo miękki. Nacisk może spowodować skrzyżowany dziób i inne deformacje.
Nie karm za szybko. Musisz dać pisklęciu czas na przełknięcie. Jeśli
zobaczysz, że pokarm zaczyna być zwracany do jamy ustnej, przerwij karmienie i daj
papużce czas na przełknięcie całego znajdującego się tam pokarmu. Zachłyśnięcie
jest bardzo poważnym zagrożeniem jeśli pokarm powróci do gardła. Pokarm w
płucach jest najczęściej tragiczny w skutkach. Jeśli nawet nie doprowadzi do
śmierci pisklęcia, to najczęściej skończy się zachłystowym zapaleniem
płuc,
które wymaga skontaktowania się z lekarzem i podania odpowiedniego antybiotyku.
Przy ręcznym karmieniu bardzo ważna jest konsystencja pokarmu. Na samym
początku powinien on mieć konsystencję zupy - kremu. Kiedy pisklę staje się
starsze, konsystencja powinna być coraz gęściejsza a liczba dziennych karmień
powinna się zmniejszać. Pisklęta pomiędzy 6 a 10 tygodniem karmię pokarmem,
którego konsystencja przypomina rzadkie ciasto. Pisklęta są karmione 3 razy
dziennie po 10 ml pokarmu oraz mogą "odkrywać" pokarm dla
samodzielnych piskląt.
Kiedy zamierzam zrezygnować z jednego karmienia zmniejszam stopniowo ilość
pożywienia w strzykawce, aż pisklęta nie będą już jadły. Cały czas ważę papużki
aby mieć pewność, że nie tracą za bardzo na wadze. Składniki odżywcze pisklęta
otrzymują tylko podczas ręcznego karmienia, tak więc musisz być pewien, że mają
ich wystarczająco dużo aby być zdrowe.
Jeden z problemów pojawia się pomiędzy 3 a 4 tygodniem, kiedy pisklęta będą
przechodzić na "dietę przedlotniczą" aby uczynić swoje kształty bardziej
opływowymi przed pierwszym samodzielnym lotem. Może to wprowadzić w błąd
początkujących hodowców, którzy mogą wtedy myśleć, że papugi zaczynają
samodzielnie jeść. Tak naprawdę jednak papugi przygotowują się tylko do lotu.
Pisklęta będą wtedy odmawiały jedzenia.
Stwierdziłam, że łatwiej jest karmić mniejszą ilością pokarmu ale za to
częściej. Ważne jest aby pisklęta zjadały po 20-30 cc/ml każdego dnia. Może to
być osiągnięte poprzez karmienie 5cc/ml 4-5 razy dziennie. Taka sytuacja
najczęściej jest do czasu aż pisklęta będą mieć 6 tygodni i zaczną ponownie jeść
więcej pożywienia na jeden raz.
Nigdy nie dopuść aby pisklę poszło spać z pustym wolem. Wole powinno być
sprawdzane czy jest pełne, a jeśli nie jest pisklę powinno dostać jedzenie przed
pójściem spać. Podczas nocnych godzin, przed śniadaniem wole powinno całkowicie
się opróżnić. Jeśli wole rano nie jest całkowicie puste to jest to sygnałem
alarmowym, ze cos złego może dziać się z pisklęciem.
Jeśli cos takiego nastąpi możesz spróbować dać trochę enzymów trawiennych
takich jak papaja czy mus jabłkowy. Jednak jednocześnie powinieneś się
skontaktować z weterynarzem. Niektórzy weterynarze zalecają stosowanie w takich
przypadkach probiotyków. Najlepiej abyś miał swojego stałego weterynarza, z
którym możesz się zawsze skontaktować i do którego masz zaufanie.
Karmienie - jak często i kiedy
Karmienie zależy od czasu kiedy wziąłeś pisklęta od rodziców. Kiedy zabieram
pisklęta 10 dniowe karmie co trzy godziny od 6 rano do północy. Pisklęta dostają
5-6 ml podczas każdego karmienia. W tym samym czasie pomału rozciągam wole
podczas każdego karmienia, tak aby doszło do 10 ml tydzień później. Pokarm dla
piskląt ma konsystencje zupy - kremu. Pożywienie musi zawierać tyle wody aby nie
było ani za suche, ani zgrudlone. Pożywienie, które jest zbyt obfite może
spowodować, ze wole będzie się za wolno opróżniało.
Kiedy pisklęta stają się starsze, zmniejsza się liczba karmień, a pożywienie
staje się wartościowsze aby dostarczyć im potrzebnych składników. Preferuje
powolne zmniejszanie ilości pokarmu w strzykawce, aby doprowadzić do rezygnacji
z jednego karmienia, a nagłe zaprzestanie karmienia. Najpierw pisklęta
zaprzestają jeść podczas tego karmienia i dopiero potem ja go zaprzestaje. Kiedy
pisklęta mają 4 tygodnie karmie co 4 godziny, kiedy mają 5 tygodni to
najczęściej 5 razy dziennie. Pierwsze karmienie przesuwam na 7 rano, a ostatnie
na 11 wieczorem.
Podczas kiedy zmniejsza się liczba karmień, należy zwiększać gęstość pokarmu.
Kiedy pisklęta mają 8 tygodni karmie pokarmem o konsystencji rzadkiego ciasta -
najczęściej 3 razy dziennie z 8 godzinnymi przerwami. Kontynuuje to także
podczas usamodzielniania piskląt. Większość moich piskląt
usamodzielnia się w okolicy 10 tygodni, więc mogę dostarczyć im
odpowiednie składniki odżywcze tak samo jak dostępność normalnego jedzenia,
które będzie służyło także do usamodzielniania się..
Pisklęta nie mogą być nigdy "kładzione spać" z pustym wolem. W
odróżnieniu od dorosłych ptaków, papuzie dzieci w tym wieku potrzebują
pożywienia także podczas nocy. Większa liczba godzin bez jedzenia powoduje
osłabienie pisklęcia oraz poważne problemy zdrowotne, a może spowodować nawet
śmierć.
Ważenie piskląt i zapisywanie danych
W czasie ręcznego karmienia musisz stale monitorować wagę piskląt. Dokładne
sprawdzanie wagi pomoże ci w zidentyfikowaniu problemów. Utrata wagi jest jednym
z pierwszych sygnałów, że pisklę ma problemy. Musisz ważyć pisklęta codziennie o
tej samej porze dnia i w takich samych warunkach.
Bardzo ważne jest dokładne notowanie wagi piskląt w specjalnej "księdze
danych". Powinieneś zapisywać tam wiek pisklęcia, wagę, ilość podanego pokarmu
podczas każdego karmienia. Jest to szczególnie pomocne podczas prób zwiększania
pojemności wola. Pozwoli ci to dokładnie zorientować się postępach rozciągania
wola bez przekarmienia pisklęcia. Powinieneś zamieścić tu także ile pokarmu
pisklę zjadło dziennie i przyrost wagi.
Pisklę powinno przybierać na wadze 1 do 2 gramów dziennie. Najważniejszy jest
jednak jakikolwiek przyrost wagi. Przyrost wagi o 10 do 12 gramów dziennie jest
normalny dla bardzo młodych piskląt. Podczas ręcznego karmienia są dwa okresy
kiedy spadek wagi jest normalny: okres przygotowania do pierwszych lotów i
usamodzielniania.
Nimfy znane są ze swojej "przedlotniczej diety", która ma miejsce w wieku 3
do 4 tygodni. Nagle pisklęta przestają tak dużo jeść co wywołuje zdumienie i
frustracje osób, które nie mają doświadczenia w ręcznym karmieniu. W tym czasie
pisklęta tracą na wadze aby przygotować się do lotów. Jednakże po kilku
samodzielnych lotach apetyt piskląt wraca - najczęściej ok. 6 tygodnia. W tym
czasie pisklęta wykazują ponownie więcej zainteresowania jedzeniem i jedzą
więcej z każdym karmieniem. Jako jedyny dostarczyciel pokarmy jesteś
odpowiedzialny za dostarczenie pisklętom odpowiednich składników odżywczych w
okresie przed pierwszym lotem. Wielu hodowców powie ci, ze to łatwiej powiedzieć
niż zrobić. Pisklęta mogą być wyjątkowo uparte kiedy przygotowują się do lotu.
Moją osobista strategia jest podawanie mniejszej ilości pokarmu ale częściej. W
wieku 3, 4 tygodni daję moim pisklętom 20 do 30 ml pokarmu dziennie. Pisklęta
muszą się dobrze odżywiać, ważne jest nie tylko przygotowanie do lotu, ale także
wzrost i podtrzymanie życia. Aby to zapewnić podaję 5 ml pokarmu, a karmię 5 do
6 razy dziennie.
Oto dlaczego tak ważne jest prowadzenie dokładnych zapisków. Pozwala one
dokładnie śledzić postępy każdego pisklęcia i pomogą szybko zidentyfikować
pisklę, które ma problemy. Niektóre sygnały ostrzegawcze są bardzo subtelne i
trudno je zauważyć jeśli nie prowadzi się szczegółowych i dokładnych zapisków.
Jeśli jakieś twoje pisklę traci na wadze, nie chce latać czy samodzielnie jeść
powinieneś skontaktować się jak najszybciej z lekarzem.
Naturalna flora bakteryjna przewodu pokarmowego
Probiotyki są często używane przez hodowców aby wprowadzić do przewodu
pokarmowego piskląt naturalne bakterie. Nimfy maja ok. 40 naturalnych
mikroorganizmów w swoim przewodzie pokarmowym. Organizmy te są konieczne do
normalnego zdrowego życia. Jedynym powodem podawania bakterii gram dodatnich
jest skolonizowanie przewodu pokarmowego. Ma ono na celu zapobieganie różnym
chorobom wywoływanym przez 'osadzające się' w przewodzie pokarmowym bakterie, drożdżaki
i inne patogeny wirusowe.
Przewód pokarmowy piskląt nie nie może funkcjonować normalnie jeśli nie
zostaną mu przekazane bakterie, które normalnie pisklę otrzymuje od rodziców lub
jeśli ich ilość jest za mała. Nadużywanie antybiotyków i zaburzenia trawienia
także mają niekorzystny wpływ na funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Podanie
dobrego probiotyku jest także korzystne w sytuacji kiedy konieczne jest zabranie
piskląt od sprawiających problemy rodziców.
Wole i problemy związane z wolem
Jak już wcześniej zostało powiedziane wole ma jedną funkcję - przechowywanie
pokarmu. Ptaki mają bardzo szybki metabolizm i bez wola musiałyby jeść bez
przerwy. Wole bierze udział w drodze pokarmu przez układ pokarmowy. Jedną z oznak, że wole pracuje są skurcze mięśni, które mogą
być widziane kiedy pokarm zostaje przepychany z wola do żołądka.
Kiedy wole zostaje przeciążone za dużą ilością pokarmu mięśnie nie mogą
pracować efektywnie i dochodzi do atonii (utrata ruchów mięśni). Powoduje to, że
pokarm zalega na dnie wola i dochodzi do jego kwaśnięcia. Przebywanie pokarmu
długi czas w wolu powoduje, że wytwarzają się tam kwasy co stwarza niezdrowe
środowisko w wolu. Coś takiego znane jest pod nazwą zakwaszenia wola.
Zakwaszenie wola może także powstać jeśli pisklę dostanie za zimne
pożywienie lub temperatura w pojemniku lęgowym jest za niska i pisklę marznie.
Temperatura pokarmu i otoczenia odgrywa znaczącą rolę w rozwoju zakwaszenia wola.
Dodanie sody oczyszczonej może być jedną z metod neutralizacji kwasów w wolu.
Jednakże zanim to zrobisz zalecam kontakt z lekarzem.
Dodanie nowego pokarmu na wierzch wola, podczas gdy stary jeszcze zalega na
dole może dodatkowo pogorszyć sytuację. Gdy wole opada pisklę jest zagrożone śmiercią głodową. Jest to znane jako zaparcie
wola. Problem dotyczy nie tylko wola, ale także jelit i czasami wątroby.
Dlatego właśnie tak ważne jest obniżanie ilości protein i tłuszczy w pokarmie
dla piskląt jak tylko zauważy się zwolnioną pracę wola. Ważną rzeczą jest także
fakt, że dochodzi również najczęściej do odwodnienia pisklęcia. Jeśli jesteś w
stanie podać pisklęciu płyny i nawodnić układ pokarmowy zapobiegnie to
odwodnieniu całego organizmu.
Metabolizm pisklęcia jest zagrożony kiedy zostanie podany za zimne pożywienie, które
doprowadzi do wychłodzenia. Zimny pokarm ściągnie rezerwy ciepła z ciała. Pisklę
jest niezdolne do prawidłowego trawienie takiego pożywienia z powodu zwolnionego
metabolizmu.
Innym, poważniejszym powodem braku opróżniania wola jest choroba. Infekcje
grzybicze, takie jak drożdżyca mogą być zbyt daleko posunięte aby je leczyć.
Nerki mogą przestać funkcjonować w wyniku stłuszczenia wątroby lub syndromu
nerkowego. Jeśli podejrzewana jest infekcja bakteryjna lub drożdżyca konieczna
jest konsultacja z weterynarzem aby uratować życie piskląt. Bez pomocy
weterynarza pisklę umrze.
Wczesne sygnały ostrzegające o problemach
Bardzo ważne jest dokładne monitorowanie piskląt, co pozwoli ci określić w
jakim czasie średnio wole się opróżnia. Wole powinno stawać się prawie puste
pomiędzy kolejnymi karmieniami. Jeśli przesuwanie pokarmu w jelitach następuje
wolniej jest to sygnałem, że coś z pisklęciem jest nie w porządku.
Jeśli zobaczysz, że pokarm przesuwa się wolniej poprzez jelita konieczne
będzie podjęcie odpowiednich kroków aby rozwiązać problem. Po tym jak wole się
opróżni należy zredukować ilość protein (białek) i tłuszczy w diecie papużki.
Zbyt duża ilość protein może uszkodzić organy wewnętrzne kiedy pisklę jest
chore. Dieta bogata w węglowodany wymaga mniejszego zaangażowania układu
pokarmowego. Dlatego lepiej jest stosować dietę bogatą w węglowodany, które są
także bogate w energię. Węglowodany spowodują, że pokarm będzie się szybciej
przesuwał się w przewodzie pokarmowym. Spowoduje to, że pisklęciu będzie łatwiej
absorbować potrzebne składniki i energię aby podtrzymać pisklę, które nie czuje
się zbyt dobrze.
Niebezpieczeństwa podczas karmienia
Istnieje wiele niebezpieczeństw, które mogą pojawić się podczas ręcznego
karmienia piskląt. Bardzo młode pisklęta połykają wolniej, tak więc należy dać
im na połknięcie więcej czasu. Pisklęta takie też szybciej się męczą, a z dala
od ogrzewanego pojemnika lęgowego szybko tracą ciepło ciała. Bardzo łatwo jest
więc wychłodzić pisklę, na zimo też znacznie wolniej następuje opróżnianie
wola. Dlatego też przed karmieniem należy zagrzać ręce i nie dotykać piskląt
zimnymi rękami. Jak wspomniałam poprzednio zimne pożywienie powoduje zakwaszenie
wola.
Takim samym niebezpieczeństwem jest podanie za ciepłego pożywienia. Może ono
poparzyć wole. Rekomendowana temperatura pokarmu dla piskląt to 40.5-41.6 stopni.
zawsze należy sprawdzać temperaturę termometrem. Nie ufaj swojemu wyczuciu, po
jakimś czasie przyzwyczaisz się i możesz podać pisklętom za ciepłe pożywienie.
Przekarmienie pisklęcia przez podawanie mu zbyt dużej ilości pożywienie do wola
spowoduje, że jego mięśnie zostaną za bardzo rozciągnięte i przestaną pracować.
Spowoduje to, ze pisklę umrze z głodu.
Najpoważniejszym problemem jest zachłyśnięcie - podanie pokarmu do płuc
pisklęcia. Większość młodych piskląt umiera w ciągu sekund. Jeśli nie doprowadzi
to do śmierci pisklęcia to rozwinie się zachłystowe zapalenie płuc. Pisklę musi być wtedy zabrane
do weterynarza, który przepisze odpowiednie antybiotyki.
Poważne problemy może spowodować wybór narzędzia do karmienia. Igła
(specjalna, nie ostra! - przyp. red.) w rękach kogoś kto nie wie jak jej używać
jest potencjalnym śmiertelnym zagrożeniem dla pisklęcia. Łatwo można nią przebić
przełyk lub wole. Podobnie niebezpieczna może być sonda (gumowa rurka nadziana
na strzykawkę - przyp. red.). Jeśli wprowadzisz ją do płuc zamiast do wola
spowoduje to zachłyśnięcie. Innym problemem jest za krótka sonda, która może wpaść do
wola. Jeśli to się stanie musi ją wyciągnąć weterynarz.
Bardzo ważnym czynnikiem zapewniającym powodzenie samodzielnego karmienia
jest każdorazowe przygotowywanie świeżego pożywienie. Pozostawiony pokarm jest
pożywką dla rozwoju bakterii i drożdży i może być zagrożeniem dla pisklęcia.
Pisklęta nie chcą jeść
Po wyjęciu piskląt z budki trzeba poczekać aż zgłodnieją. Najlepszym czasem na
wyjecie ich z budki jest wieczór, kiedy zostaną już nakarmione przez rodziców.
Pisklę, które nie jest głodne nie będzie chciało zaakceptować nowego sposoby
karmienia. Głodne pisklęta szybciej zaakceptują strzykawkę i ten sposób
karmienia z uwagi na swoje puste brzuszki.
Ważna jest temperatura pożywienia. Jeśli pokarm będzie zbyt zimny lub zbyt
gorący pisklęta nie będą chciały go jeść. Jeśli pisklę odmawia jedzenia sprawdź
dokładnie temperaturę, bardzo często okaże się, że jest ona za niska.
Czasem pisklęta nie chcą jeść z bardzo prostego powodu: jedzenie im nie
smakuje. Można wtedy spróbować dodać do pokarmu niewielkiej ilości mieszanki dla
niemowląt zawierającej słodki ziemniak. Działało to na niektóre moje pisklęta.
Można też temu zapobiegać poprzez dodawanie suchego pokarmu do ręcznego
karmienia rodzicom, kiedy ci jeszcze karmią samodzielnie pisklęta (chodzi tutaj
o gotowe mieszanki do ręcznego karmienia, które tylko rozcieńcza się wodą,
bardzo rzadkie na naszym rynku - przyp. red.). Ważne jest aby dodawać suchą
mieszankę do suchego pożywienia dla papug. Nie możesz dopuścić do nasiąknięcia,
gdyż może to spowodować rozwój bakterii.
Pisklęta żebrzą bez umiaru
Głodne pisklęta żebrzą o pokarm. W takiej sytuacji nimfy wydają
jednostajny dźwięk oraz kiwają głowami. Jeśli pisklęta nadmiernie żebrzą
o pokarm musisz znaleźć tego przyczynę. Może nią być np. nieadekwatne karmienie.
Za mało pożywienia zmniejsza uzyskiwane wartości odżywcze. Ważna jest także
częstotliwość karmienia. Aby zaspokoić zapotrzebowanie
piskląt potrzeba odpowiedniej ilości karmień każdego dnia. Jeśli
pożywienie będzie zbyt wodniste nie zaspokoi ono wymagań piskląt co do witamin i
minerałów. Spowoduje to zaburzenia wzrostu i zły rozwój piskląt.
Prawdopodobnie papugi ręcznie karmione i te karmione przez rodziców
maja takie same wymagania żywieniowe. Dlatego też konieczne jest dostarczanie
odpowiednich składników dorosłym papugom wychowującym młode. Jeśli rodzice nie
są odpowiednio karmieni, nie będą w stanie przekazać pisklętom odporności,
odpowiednich bakterii i innych składników, które są wymagane dla zdrowego
rozwoju piskląt.
Powietrze w wolu
Przy karmieniu bardzo młodych piskląt przez niedoświadczonych hodowców
okazjonalnie może dojść do wprowadzenie powietrza do wola. Stanie się to jeśli
pisklę będzie jadło szybciej niż jedzenie będzie podawane. W rezultacie pisklę
zacznie połykać powietrze. Powietrze zabiera jednak miejsce na pokarm. Jeśli się
tego nie "naprawi", pisklę nie dostanie odpowiedniej ilości pokarmu. Aby pozbyć
się powietrza z wola należy doprowadzić do tego aby papużce odbiło się. W tym
celu trzeba poczekać do momentu, gdy wole będzie prawie puste - gdy nadejdzie
czas nowego karmienia. Bardzo delikatnie naciągnąć szyję i masuj wole wypychając
powietrze. Kiedy już pisklakowi się odbije, dawaj odpowiednią ilość pożywienia
tak szybko jak pisklę chce jeść - zapewniając w ten sposób, że tym razem nie
"połknie" powietrza. Gdy pisklę dorasta, problem znika zwykle sam. Jeśli jednak
problem stale się pojawia, należy skonsultować się z lekarzem.
Wymioty
Podczas samodzielnego karmienia możesz zetknąć się z problemem wymiotów.
Niektórymi przyczynami może być: przekarmienie, infekcje układu pokarmowego
takie jak drozdżakowe lub bakteryjne, zablokowanie przewodu pokarmowego,
usamodzielnianie się lub zaparcie wola. Bardzo ważne jest ustalenie przyczyny
wymiotów. Czy doszło do nich z powodów złej techniki czy choroby pisklęcia.
Niektóre papugi normalnie wymiotują w czasie usamodzielniania się (np. żako).
Przyjrzyj się dokładnie w takiej sytuacji swojej technice karmienia, może
przekarmiasz pisklę, a może właśnie zaczyna się ono usamodzielniać. Powinieneś
także skontaktować się z weterynarzem, gdyż jego pomoc może być konieczna aby
utrzymać pisklę przy życiu. Wymioty powodują odwodnienie, które jest bardzo
poważna chorobą wymagająca pomocy specjalisty. Aby ocalić życie papużce musisz
działać szybko.
Zatkanie żołądka/przedżołądka
Zatkanie u piskląt jest najczęściej spowodowana zjedzeniem materiału
wyścielającego budkę, podawania żwirku oraz zbyt suchego pokarmu. Jest to
poważna przypadłość ponieważ cały układ trawienny pisklęcia przestaje
funkcjonować. W wypadku odwodnienia pisklęcia konieczne jest podanie
odpowiednich środków najszybciej jak to możliwe. Możesz podać bezzapachowy
pedialyte (zestaw elektrolitów dla niemowląt- bez dodatków smakowych- ale w
Polsce należy stosować fizjologiczny roztwór soli lub rozcieńczony 1:1 preparat
Duphalite) o temperaturze takiej jak podajesz inny pokarm i bardzo delikatnie
masować wole nie popychając go w górę. Popchniecie pokarmu do góry może
spowodować, że pokarm dostanie się do płuc i nastąpi zachłyśnięcie. Jeśli
przyczyną zatkania jest połknięcie ciała obcego, fragmentu ściółki czy żwirku
należy zanieść pisklę do weterynarza tak szybki jak to możliwe.
Jak mogłeś zauważyć samodzielne karmienie piskląt jest bardzo czasochłonne i
wymaga twojej pełnej odpowiedzialności i zaangażowania. Przejmujesz całkowitą odpowiedzialność
za inną, żywą istotę i musisz sobie z tego zdawać sprawę. Samodzielne wychowanie
przy równoczesnym zapewnieniu spełnienia wszystkich potrzeb piskląt, które
urodziły się nagie i ślepe, które nie mogą same o siebie zadbać jest wyzwaniem.
Jednak, jeśli potrafisz mu sprostać, czeka cię nagroda w postaci ślicznych i
zdrowych papużek. Bowiem twoim celem
powinno być pisklę szczęśliwe, zdrowe, tłuściutkie, które jest dobrze socjalizowane i które będzie kompanem człowieka. Jeśli decydujesz się na
wychowanie innej istoty ważne jest abyś chciał to zrobić dobrze już za pierwszym
razem, bez względów na koszty. Hodowla to nie jest zabawa. To odpowiedzialność,
która wymaga podjęcia poważnej decyzji, decydujesz bowiem o życiu papugi. Mam
nadzieję, że jeśli zdecydujesz się na hodowle nimf zrobisz to z miłości i z
respektem dla życia swoich ptaków.
|