Odpowiedzialna hodowla cz. 7
- socjalizowanie piskląt

Początki, czyli kiedy zacząć?

   Pierwszy etap socjalizacji należy rozpocząć, gdy tylko pisklęta można wziąć do ręki, tzn. zwykle około 7-10 dnia życia. Branie ich do ręki, delikatne pieszczenie i przemawianie jest ważną częścią całego procesu. Zachęć innych członków swojej rodziny do trzymania piskląt pod twoim nadzorem i uważnie obserwuj ich interakcje. Bardzo ważne jest, aby pisklęta kontaktowały się z różnymi ludźmi, co przygotuje je na wejście do ludzkiego stada. Dopilnuj, aby osoby te, zawsze przed wzięciem pisklęcia, umyły ręce specjalnym płynem odkażającym oraz, żeby ich ręce były ogrzane. Kiedy ptaki są bardzo młode takie kontakty powinny ograniczać się do dwóch pięciominutowych okresów w ciągu dnia. W miarę dorastanie pisklęta nimfy będą syczeć głównie ze strachu, że jakiś intruz zbliża się do ich gniazda. Nie pozwól, aby to cię zniechęciło. Po prostu wyjmując ptaki bardzo łagodnie do nich przemawiaj. Spraw, żeby poczuły się bezpieczne i chronione tak samo, jak to się robi z ludzkimi niemowlętami.

Dlaczego należy socjalizować pisklęta?

   Celem socjalizacji piskląt jest ułatwienie im dostosowania się do życia z ludźmi. Najlepszym na to sposobem jest wychowanie ich w warunkach jak najbardziej zbliżonych do tych, w których będą żyły. W ten sposób uczysz je jak przetrwać i być zadowolonym z życia członkiem stada. Między trzecim a czwartym tygodniem dobrze jest podawać pisklętom mieszanki mrożonych warzyw. Ptaki są, co prawda jeszcze za młode, żeby je zjadać, ale żywe kolory przygotowują je na kontakty z kolorowymi zabawkami. Większość piskląt chwyta warzywa w dzioby i biega z nimi w tą i z powrotem po pojemniku lęgowym. Taka reakcja przypomina sposób zajmowania się zabawkami.

   W naturalnych warunkach to ptasi rodzice spędzają czas z pisklętami ucząc je, jak żyć w otaczającym świecie. Czas upływa na uczeniu piskląt jak przeżyć i jak zachowywać się w stosunku do pozostałych członków stada. Jako odpowiedzialny hodowca to ty przejmujesz rolę rodziców ucząc pisklęta strategii przetrwania i pokazując im miejsce w hierarchii. Całkowicie zależąc od ciebie, jeśli chodzi o wsparcie emocjonalne, pisklęta uczą się miłości, przywiązania i pewności siebie dzięki stwarzanym przez ciebie i członków twojej rodziny sytuacjom socjalnym.

   Pisklęta nimfy bardzo podejrzliwie przyjmują wszystko co nowe, a ty przeprowadzając socjalizację zawczasu przygotowujesz je na kontakty z nowymi zabawkami i zajęciami, które wzbogacą ich życie.

Jak socjalizować pisklęta?

   Młode nimfy to bardzo towarzyskie stworzenia. Jednym ze sposobów ich socjalizacji jest nauczenie ich jedzenia. Jedzenie to doświadczenie społeczne. Zwierzęta stadne jadają razem. Uczenie pisklęcia jedzenia może stanowić okazję do socjalizacji z całą rodziną. Wybieraj różnorodne jedzenie, które lubisz i pozwól pisklętom na podjadanie. Naśladownictwo to jedna z najlepszych metod nauczenia ptaków przyjmowania pokarmu. Jeśli postrzegają cię jako swoją mamę lub tatę, to będą chciały jeść to samo, co ty. To wspaniały sposób na odstawienie płynnego pokarmu. Rozpoczęcie nauki jedzenia, kiedy pisklęta mają cztery lub pięć tygodni da ci wystarczająco dużo czasu na przygotowanie ich na inny krytyczny moment w ich rozwoju, jakim jest usamodzielnianie.

   Dobrze by było, gdyby pisklęta miały kontakt z jak największą liczbą członków rodziny. To pomoże przygotować je do życia w rodzinie, której staną się członkami po usamodzielnieniu. Pozwól członkom swojej rodziny brać je do ręki, pieścić, przytulać i bawić się z nimi. Ekspozycja na kontakty z wieloma różnymi osobami zapewni im doświadczenie niezbędne dla prawidłowego przebiegu procesu socjalizacji. Pisklęta muszą zbierać informacje na temat swojego otoczenia, aby czuć się bezpiecznie w każdej sytuacji, np. w momencie, gdy usłyszą odkurzacz.

   Kiedyś miałam pisklę lutino, dla którego najlepszą zabawą były przejażdżki na moim ramieniu w czasie odkurzania. Ponieważ było regularnie zaznajamiane z widokiem i odgłosem odkurzacza nie powodował on w nim najmniejszego strachu. Całe zajście wywoływało radość i śpiewy do odkurzacza. To bardzo ważna część socjalizacji - nauczenie pisklęcia, aby czuło się bezpiecznie w momencie, gdy rodzina wykonuje codzienne czynności. Chodzi przecież o to, żeby pisklę nie bało się gości i odgłosów dnia codziennego takich jak płacz dziecka, szczekanie psa, grające radio i wielu innych dochodzących spoza domu.

Pierwsze loty to inny ważny moment w procesie socjalizacji

   To bardzo ważny okres w życiu piskląt. Uczą się wszystkiego o lataniu i potrzebują czasu, żeby latać i lądować bezpiecznie. Wraz z uzyskaniem zdolności do lotu u ptaków rozwija się koordynacja, rozbudowują się mięśnie klatki piersiowej, skrzydeł i ramion. Zdolność do lotu daje im pewność siebie i czyni szczęśliwymi, dobrze przystosowanymi do życia pisklętami. Uczą się one wtedy jak manewrować i jak bezpiecznie lądować na dwóch nogach. Ważne jest, aby pisklęta miały możliwość nauki latania w środowisku domowym, gdyż w dorosłym życiu będą musiały stawić czoła niebezpieczeństwom związanym właśnie z takim otoczeniem. Taki sposób socjalizacji lepiej przygotuje pisklęta do życia w domu, gdyż dzięki niemu nauczą się dostosowywać prędkość lotu do odległości dzielącej je od przeszkód, co zapobiegnie wpadaniu na okna czy ściany, a w konsekwencji poważnym niekorzystnym przeżyciom psychicznym. To ważna część socjalizacji, w czasie której uczymy opierzonych już członków stada jak przeżyć w domu. Nauka strategii przetrwania to konieczna część całego procesu.

Zabawa niezbędnym elementem socjalizacji

   Ważne jest, żeby w całym procesie nie zapomnieć o nauce zabawy. Należy zapewnić dostęp do wielu zabawek. Powinny one mieć różnorodne kształty, kolory i faktury, co da ptakowi wspaniałe doświadczenia. Trenowanie zabawy pozwoli w przyszłości uniknąć ptakowi nudy. Sam stwierdzisz, że pisklę posiada zdolność wymyślania różnych zabaw. Większość moich piskląt uwielbia zabawę w „podaj”. Młode ptaki są ciekawskie i interesują się wszystkim dookoła. Ich wścibska natura powoduje, że biegają za piłeczką, która się obok nich przetoczyła. Podobnie jak ludzkie dzieci za łóżeczko, ptaki wyrzucają zabawki poza klatkę i czekają aż zostaną one podniesione i im podane, aby cały proceder ponownie powtórzyć. Takie działanie to część nauki i rozwoju dorastających nimf. Odpowiedzialny hodowca powinien poświęcić sporo czasu, aby nauczyć pisklęta jak się samodzielnie bawić. Jeśli chce, aby jego ptaki były pewne siebie, szczęśliwe, zdrowe i dobrze oswojone, to duża ilość interaktywnych zabaw powinna stanowić integralną część procesu socjalizacji.

Potrzeba uwagi

   Pisklęta nimfy należące do rodziny papug to ptaki inteligentne. Im bardziej inteligentny ptak, tym więcej uwagi potrzebuje. Natura społeczna i psychiczna piskląt jest złożona, dlatego też wymagają one więcej miłości i towarzystwa. Pisklęta opierzone, które można brać do ręki potrzebują twojej miłości i uwagi. Poświęcaj czas na trzymanie ich w ręku, aby było im ciepło i by czuły się kochane i bezpieczne. Towarzystwo swojego rodzeństwa mają zapewnione tylko przez krótki okres czasu. Muszą natomiast poczuć się pewnie jako członkowie ludzkiego stada.

   Jako hodowca musisz spełniać wszystkie potrzeby piskląt znajdujących się pod twoją opieką. Całkowite skupianie uwagi na pisklęciu jest ważną częścią socjalizacji. Powinno do tego dochodzić przynajmniej przez godzinę dziennie. Pisklę musi się czuć kochane, bezpieczne i przekonane, że ludzie o nie zadbają. Przytulanie, pieszczenie, trzymanie, ogrzewanie i okazywanie miłości to tylko niektóre z podstawowych potrzeb piskląt w trakcie procesu socjalizacji. Należy zapewnić im także towarzystwo, żeby nie czuły się samotne czy znudzone. Jeśli potrzeby emocjonalne piskląt nie zostaną właściwie spełnione może dojść do problemów behawioralnych. Poucz swoich klientów jak kontynuować socjalizację nabywanego ptaka. Zrozumienie i spełnianie jego potrzeb sprawi, że zwierzę będzie towarzyskie i ufne.

Odpowiedzialność hodowcy

   To my jesteśmy odpowiedzialni za jakość życia piskląt. Musimy zapewnić im zachęcające warunki. Nauczyć je wszystkiego, co sprawi, że będą czuły się dobrze wśród ludzi. Pomóc im dostosować się do domowych odgłosów, które odtąd staną się ich codziennością. Zapewnić odpowiednią ilość czasu, żeby nauczyły się kontaktować z innymi członkami stada. Zapewnić warunki, żeby stały się aktywnymi uczestnikami życia rodzinnego. To my odpowiadamy za to czy pisklęta posiądą odpowiednie zdolności, żeby przeżyć w towarzystwie ludzi, czy też ich życie będzie przepełnione samotnością, rozpaczą i żalem, ponieważ zaniechano socjalizacji. Spraw, aby wszystkie twoje pisklęta trafiły do rodzin, w których odnajdą miłość, szczęście i będą się radowały, że są ich członkami.

Artykuł został przetłumaczony i zamieszczony za zgodą Autorki oraz Winged Wisdom Magazine (w innych przypadkach nie podajemy takiej informacji ponieważ innym wystarczy zamieszczenie linku - piszemy to żebyście nie myśleli, że w innych przypadkach publikujemy coś bez zgody).

Dla Cockatiela czyli Nimfy tłumaczyła Magda Jackowiak