Odmiana płowa

Po raz pierwszy nimfę tej mutacji uzyskała pani Irma Vowels w 1971 roku na Florydzie. Podobno istniała wcześniej (lata 60) w Australii.

płowy szek

     W mutacji tej  czarna (szara) melanina zostaje zmieniona w brązową oraz zostaje rozjaśniona w ciele i piórach. Niektórzy autorzy publikacji błędnie podają, że czarna eumelanina zostaje zamieniona na brązową feomelaninę. Nie jest to prawdą, w mutacji płowej występuje bowiem brązowa eumelanina. Naukowcy sądzą też, że u papug (ptaków, które mają specyficzny barwnik żółty - psittacinę) została zatracona zdolność do syntezy feomelaniny.

      Nimfa tej mutacji jest jasno brązowa. Można powiedzieć, że jest to wyblakła cynamonowa. Papugi te mają jasno czerwone oczy, które z wiekiem ciemnieją i dorosły ptak ma brązowe. Charakterystyczne dla tej mutacji są żółte plamy na spodniej stronie skrzydeł oraz znacznie więcej żółtego na gardle, piersi i brzuchu. Większa ilość żółtego wynika z tego, że melanina jest rozrzedzona i spod niej prześwituje więcej żółtego. Samiczki tej mutacji mają znacznie więcej żółtego na głowie i karku w związku z czym nie da się rozróżnić płci po zabarwieniu piór na głowie. Samiczka ma jednak paskowanie na spodniej stronie ogona.

     Jest to mutacja recesywna autosomalna czyli nie sprzężona z płcią. Tak więc papuga musi mieć dwa geny tej odmiany (od obojga rodziców) żeby wykazać w wyglądzie ten kolor. Zarówno samiec jak i samica mogą być nosicielami genu tej mutacji.

     Przypuszczam, że mutacja ta nie istnieje w Polsce, ale od polskich hodowców nie mogę się tego dowiedzieć. Problem wynika z tego, że nie znają się oni na genetyce i mutacjach, a wszystko oceniają 'na oko', a na oko to podobnie do płowej może wyglądać jasny cynamonowy szczególnie w krzyżówce ze srebrnym.

     Mutację płową można łączyć z innymi. Może więc być płowy szek, płowy perłowy itp.

powrót do mutacji