Nazewnictwo leków oraz rozróżnienie nazw sprawia większości osób niezwiązanych z medycyną problemy. Dzieje się tak dlatego, że w zasadzie każdy lek ma dwie różne nazwy, które często są mieszane przez opisujące dane leki osoby.

W momencie rejestracji lek otrzymuje nazwę międzynarodową stałą i nie zastrzeżoną. Nazwa ta często określana jest jako nazwa substancji czynnej, jest to bowiem popularna nazwa związku chemicznego, który ma określone działanie. Na lekach podawana jest też dokładna chemiczna postać substancji czynnej.

Nazwa międzynarodowa jest niezmienna, zawsze i wszędzie jest taka sama. W poszczególnych językach może być jedynie używana w dostosowanej do tego języka formie. Np. w języku polskim używa się nazwy iwermektyna, a ogólna międzynarodowa nazwa to ivermectin.

Firma, która opatentowała lek i która na początku jest jednym producentem danego leku, nadaje nowemu lekowi nazwę handlową. Jest to nazwa pod którą lek będzie znany w handlu. Nazwa ta może zawierać nazwę substancji czynnej, może być zmodyfikowaną nazwą tej substancji, a może być całkowicie odmienna.

Nazwa substancji czynnej na ogół podawana jest na opakowaniu w nawiasie pod nazwą handlową leku, która graficznie jest większa i bardziej się wyróżnia.

Po wygaśnięciu ochrony patentowej leki zawierające dane substancje czynne mogą być produkowane także przez inne firmy. Leki te wchodzą na rynek pod nazwami handlowymi wymyślonymi przez daną firmę. Nie mogą to być jedynie nazwy wcześniej zastrzeżone.

Nazwa handlowa, jako nazwa własna pisana jest dużą literą, nazwa międzynarodowa - małą.

W ten sposób na rynku jest wiele leków zawierających tą samą substancję czynną czyli leków o tym samym działaniu. Pewne różnice w działaniu na konkretny organizm biorą się z tego, ze poszczególne leki różnią się sposobem wytworzenia (np. mechanizmami oczyszczania) oraz niektórymi substancjami pomocniczymi. Różnice te jednak na ogół nie są większe niż różnice między różnymi partiami leków oryginalnych.

Leki na ogół różnią się ceną, czasem różnice są bardzo duże.

Przykłady

Popularna iwermektyna (nazwa międzynarodowa) na polskim rynku weterynaryjnym (zarejestrowane w Polsce) występuje w następujących lekach:

• Vetamectin
• Paramectin
• Pandex
• Iwermektyna
• Biomectin
• Cevamec
• Ivermina
• Grovermina

Na terenie UE zarejestrowanych jest ponad 200 różnych leków zawierających iwermektynę, m.in. stosowany także w Polsce - Ivomec.

Antybiotyk enrofloksacyna w:

• Baytril
• Enrofloxan
• Enflocyna SOL
• Enroflocyna
• FlumiguilFlumisol
• Quinoex-10
• Imequyl
• Enrofloksacyna
• Enroxil
• Hipralona-Enro
• Enrocin
• Enrobioflox
• Enrogal
• Roxacin
• Scanoflox

Podobnie jak w przypadku iwermektyny na obszarze UE zarejestrowanych jest bardzo dużo leków zawierających enrofloksacynę.

Oczywiście zawartość substancji czynnej w poszczególnych preparatach na ogół się różni. Różne są też formy leków (tabletki, proszki, iniekcje itd).

Każdy lek (preparat leczniczy) jest dopuszczony do stosowania u konkretnych zwierząt. Każdy lek posiada też okres karencji na tkanki i produkty pochodzenia zwierzęcego (jeśli jest dopuszczony do stosowania u danych zwierząt).

W przepisach prawnych używane są nazwy międzynarodowe leków, chyba, że przepisy dotyczą konkretnych leków (preparatów leczniczych) dopuszczonych do użytku. Ja w swoich artykułach na ogół podaję nazwy międzynarodowe.