UWAGA
Skopiowanie poniższego
tekstu lub zdjęć i
umieszczenie
gdziekolwiek w
Internecie (na swoich
stronach, na forach,
facebooku, blogach,
Chomiku itd.), w całości
lub we fragmentach, jest
złamaniem prawa.
więcej
na ten temat |
SYSTEMATYKA
Do rodzaju Deroptyus należy jeden gatunek Deroptyus accipitrinus.
Występują dwa podgatunki tej papugi D. a. accipitrinus (północny) i D. a. fuscifrons (południowy).
Po raz pierwszy opisany przez Linneusza w 1758 roku. Podgatunek fuscifrons - Hellmayr 1905. = Tekst pochodzi ze stron PCI papugi.dt.pl i nie powinien znajdować się nigdzie indziej
By Bobby - Flickr, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3745280
NAZEWNICTWO
Accipiter - łac. jastrząb, sokół, fuscifrons - od fuscus łac. ciemny, czerniawy, frons łac. czoło.
Polska nazwa kapturnica pochodzi od złożonych piór na karku, które przypominają kaptur (patrz zdjęcie poniżej).
WYSTĘPOWANIE
Gatunek nominatywny: północna Amazonia, od Amapy, Brazylii, na zachód poprzez Francuską Gujanę, Surinam, Gujanę i południową Wenezuelę do południowo wschodniej Kolumbi (relacjonowano, choć brak dowodów) po wschodni Ekwador i północno wschodnie Peru.
D. a. fuscifrons (generalnie na południe do poprzedniego): północna Brazylia, południowa Amazonia od północno zachodnego Maranhão na zachód do górnej Rio Madeira i jej dopływów, na południe po północne Matto Grosso i północną Boliwię.
ŻYCIE NA WOLNOŚCI
Żyją w gęstych lasach tropikalnych, w pobliżu wielkich rzek i na pogórzu. Rzadko są widywane na sawannach.
Zwykle widywane są w małych rodzinnych grupach. Poza okresem lęgowym mogą łączyć się w większe stada poszukujące pożywienia. Są to jednak nadal niewielkie stada, rzadko liczące więcej niż 20 ptaków. Widok pojedynczych kapturnic jest bardzo rzadki. Accipitrinus jest jedną z rzadszych papug. Występuje lokalnie w zmieniających się miejscach i populacjach. Rzadki na wolności jest znacznie bardziej popularny jest w hodowlach w USA. wynika to z wielkiej ilości ptaków przywiezionych do Stanów z Ameryki południowej.
Doug Janson - Deroptyus accipitrinus in Jurong Bird Park https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Deroptyus_accipitrinus-20090405.jpg
CITES
Kapturnica znajduje się na II załączniku.
OPIS
Są to ok. 35 cm papugi.
Skrzydła, grzbiet, kuper, pokrywy podogonowe i środkowe pióra ogona są szmaragdowozielone. Pióra czekoladowo brązowe na głowie i karku są wysmukłe i mają jasne środki. Czoło jest mocno kremowe lub białe u północnego, a ciemne u południowego podgatunku. Lotki są ciemno czarne z zielonym i niebieskim na zewnętrznych chorągiewkach piór. Tępo zakończone pióra na piersi i brzuchu są jasno szkarłatne, z niebieskim zakończeniem. Pióra ogonowe są długie i szerokie, ciemno niebieskie zewnętrzne i końce środkowych, przechodzące w zielone (pióra wewnętrzne).
Ptak ze złożonym ogonem ma zielony ogon z niebieskim końcem. Niektóre ptaki mają czerwoną plamę u spodniej nasady ogona, nie ma to związku z rodzajem, jak twierdzą niektórzy hodowcy. Dziób i nogi są czarne. Oczy są czarne z żółtą lub czerwono pomarańczową obwódką u dorosłych. U młodych są ciemne. Ptaki nie wykazują dymorfizmu płciowego.
WYJĄTKOWOŚĆ
Jest kilka fizycznych właściwości, które czynią kapturnice wyjątkowymi papugami. Przede wszystkim mają unikalną kryzę (kołnierz) z piór na karku, które mogą być podnoszone na życzenie. Składa się ona z długich, tępo zakończonych błyszczących piór; czerwonych z niebieskimi zakończeniami. Podniesione otaczają twarz ptaka, która wydaje się większa. Ptak podnosi pióra kiedy jest podekscytowany lub przestraszony.
Von Ruth Rogers - originally posted to Flickr as Radar (Hawkheaded Parrot), CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5760751
Ponadto wyróżnia je struktura kostna i muskulatura dzioba i szyi, które są typowe dla większych papug. Struktura dzioba i szyi sugeruje, że kapturnica jest zaadaptowana do żywienia się bardzo dużymi owocami, które nie są normalnie ruszane przez amazonki. Kapturnice mogą odrywać duże, ciężkie owoce i przenosić je na duże odległości.
OSOBOWOŚĆ
Są znane jako inteligentne i chętnie bawiące się (figlarne) papugi. Obracają się na plecy i bawią zabawkami, wiszą do góry nogami z dachu klatki, krzyczą radośnie kiedy spryskuje się je wodą z rozpylacza. Cieszą się też z prysznica z właścicielem. Czasami zabawy są za daleko posunięte, należy więc unikać nadmiernego podekscytowania ptaka podczas zabawy, aby nie zostać dotkliwie podziobanym. Mogą być artystami w ucieczkach. Podczas gdy nie mogą zniszczyć na prawdę dużych kłódek, natychmiast wykorzystają nieuwagę i niezabezpieczone drzwiczki. Po ucieczce znajdują wielką radość w terroryzowaniu innych ptaków w klatkach oraz niszczeniu mebli i drutów.
Są bardzo agresywne i nieprzewidywalne, przede wszystkim kiedy osiągną dorosłość, a szczególnie, kiedy bronią terytorium przed intruzami, wśród których może być też właściciel. Innym problemem jest to, że generalnie nie tolerują zmian środowiska. Najmniejsza zmiana w otoczeniu może rozpocząć wyrywanie piór, co może zakończyć się tak nagle jak się zaczęło lub może eskalować do całkowitego pozbawienia piór. Tak ekstremalnie nie reagują zwykle młode ptaki. Innym problemem jest zwiększanie się
nieprzewidywalności gdy ptak dorasta. W tym samym momencie z bawiącego się, może przemienić się we wrogiego i agresywnego. Nawet najbardziej oswojony, wykarmiony przez człowieka ptak może dotkliwie podziobać. Dlatego kapturnice nie są polecane jako ulubieńcy dla osób, które nie mają naprawdę dużego doświadczenia z papugami.
DIETA
Są głównie owocożernymi ptakami. Jedzą też odpowiednie ilości warzyw. W naturze preferują jedzenie miąższu owoców odrzucając pestki. Jedzą też młode pędy i pączki drzew.
W niewoli powinny jeść świeże owoce (jabłka, granaty, pomarańcze, papaje, banany, pokrojone mango, winogrona, melony) i warzywa (kukurydza, brokuły, gotowane yam). Owoce 40%, warzywa 20% dziennego pożywienia. Pozostałe to: granulaty (do 20%), proso, ew. słonecznik, orzechy (laskowe,
makadamia, piniowe, pistacjowe) - 5-10 dziennie.
KLATKA
Ponieważ są bardzo aktywne muszą mieć klatkę większą niż podobnych rozmiarów amazonki czy ary. Wielkościowo może być klatka dla dużych ar, jednak musi mieć niewielkie odstępy pomiędzy prętami (1 1/4 cala) - przy większych kapturnica może się zadusić. Najlepsza dla tej papugi jest jednak woliera.
DŹWIĘKI
Wydaje wiele różnych dźwięków. Ptaki obu płci wydają takie same dźwięki jak chcą jeść. Typowe dla samców zalecających się do samic są specyficzne dźwięki. Mogą warczeć gdy obcy wchodzi do domu i syczeć kiedy chcą onieśmielić człowieka lub innego ptaka. Wydają głośne dźwięki zwykle popołudniami i wieczorem. Mogą okazjonalnie głośno wrzeszczeć i jak się ich odpowiednio nie wychowa stają się uporczywymi 'wrzaskaczami'.
Papugi te nie są uznawane za dobrych naśladowców ludzkiego głosu, było jednak kilka utalentowanych indywidualności. Są jednak znane jako dobrzy imitatorzy, takich dźwięków jak: skowyt psa, wycie syreny, ludzki śmiech.
DOSTĘPNOŚĆ I KOSZTY
Ręcznie karmione są do kupienia okazjonalnie. Najlepiej kupować zanim osiągnie rok. Samce kosztują 1000-1200 $, samice 1500-2000$ (USA). Samic nie powinno się nabywać jako ulubieńców, powinny być tylko w hodowlach.
W Polsce bardzo rzadkie (wiem o jednaj parze). Dość częste w hodowlach w Niemczech. = Tekst pochodzi ze stron PCI papugi.dt.pl i nie powinien znajdować się nigdzie indziej
Źródła:
Deborah Wisti-Peterson "The On-line Monograph of Hawk-headed Parrots",
Thomas Arndt "Lexicon of Parrot" oraz
strony WWW
Artykuł pochodzi z Papuziego Portalu i został
zamieszczony w dziale "Rodzaj miesiaca" w lutym 2001
roku.
|