|
Jest to jedna z form kolibakteriozy (choroby
wywołanej przez bakterie Escherichia coli).
Etiologia
Cellulitis jest procesem zapalnym powodowanym przez
różne szczepy E. coli. Dodatkowo dochodzi do nadkażeń
innymi bakteriami (np. gronkowcami, paciorkowcami,
Pasteurellą). Podobne zmiany mogą też wywoływać inne
bakterie.
Epizootiologia
U kur choroba występuje przede
wszystkim w wielkotowarowym chowie brojlerów;
okazjonalnie występuje także u kaczek. Pojedyncze
przypadki opisano u indyków i przepiórek.
Najczęściej
chorują starsze kurczęta, u młodszych piskląt częściej
dochodzi do rozwoju ogólnych form kolibakteriozy.
Cellulitis ma na ogół przebieg przewlekły (chociaż
możliwa jest też forma ostra, rozwijająca się w ciągu
kilkunastu godzin po zakażeniu). Uważa się, że
występowanie choroby związane jest ze zmianami
genetycznymi (hodowla nowych ras i rodów) oraz związaną
z tym większą podatnością na zakażenia drobnoustrojami
oportunistycznymi, a także specyfiką chowu przemysłowego
brojlerów (gdzie najczęściej występuje).
Czynniki
usposabiające
Do zakażenia dochodzi poprzez uszkodzoną
skórę – bakterie wnikają do rany i namnażają się w
tkance podskórnej. Z tego względu najbardziej na chorobę
narażone są brojlery w chowie wielkotowarowym, u których
bardzo często dochodzi do powstawania urazów
mechanicznych.
Problemy z upierzeniem (o różnym podłożu)
powodują, że skóra w miejscach bez piór jest bardziej
narażona na urazy (pióra stanowią ochronę).
Wpływ na
częstość występowania ma też dieta, przede wszystkim
uboga w białko oraz wysokotłuszczowa.
Predysponować mogą
też niektóre choroby wirusowe powodujące obniżenie
odporności ptaka (np. Gumboro).
Objawy kliniczne
Najczęściej zmiany obejmują okolice brzucha i steku. W
następnej kolejności boki ciała, uda i ewentualnie
grzbiet. Skóra najczęściej ma zmieniony kolor, od
żółtego poprzez brązowożółty aż do czerwonobrązowego.
Ponadto jest obrzęknięta i zgrubiała. Wyglądem
przypomina wafle, stąd czasem nazywa się ten objaw
„skórą waflową”. Mogą występować wysięki i strupy. Ptaki
mogą się drapać co może prowadzić do wtórnych zmian.
Cellulitis może występować równocześnie z ogólną
kolibakteriozą. Jednak zależności pomiędzy ogólna
chorobą a zmianami skórnymi nie są poznane. Niektóre
szczepy mogą produkować toksyny.
Diagnoza
Przyżyciowe
zdiagnozowanie choroby jest trudne ponieważ nie
występują wyraźne i charakterystyczne objawy.
Najczęściej choroba jest wykrywana podczas badania
poubojowego.
Leczenie
Nie ma leków na tą formę
kolibakteriozy. Chorobie można zapobiegać zachowując
zasady higieny oraz unikając stwarzania możliwości
zranień u drobiu, a także stosując dobrą dietę i dbając
o wysoką odporność stada.
Bibliografia
|
