W skorupkach jaj występują trzy podstawowe barwniki:
protoporfiryna oraz biliwerdyna i jej chelat z cynkiem.
W skorupkach białych jaj nie ma żadnego barwnika.
Zdjęcie:
Scratch Cradle
Jeśli w artykule nie podaję, że chodzi o kury lub
drób, to znaczy, że informacja dotyczy ogólnie ptaków,
różnych gatunków.
Protoporfiryna IX
Kolor skorupki: brązowy i wszelkie jego odcienie, z
różowawym włącznie oraz kolory czerwonawe, żółte i
czarne. U ptaków, które mają nakrapiane jaja, plamki
pochodzą też z tego barwnika.
Porfiryny to makrocykliczne związki organiczne
występujące w organizmie. Składają się z czterech
pierścieni pirolowych. Porfiryny są barwnikami, wykazują
też czerwoną fluorescencję
w promieniach UV.
Protoporfiryna jest jednym z barwników porfirynowych.
Barwna protoporfiryna IX (III) powstaje w mitochondriach z
bezbarwnego protoporfirynogenu III w enzymatycznej
reakcji utlenienia.
Pewne badania wskazują, że porfiryna może występować
w skorupkach w postaci chelatów z metalami. Rozważany
jest wpływ metali ze środowiska.
Po połączeniu protoporfiryny IX z żelazem powstaje
hem, który wchodzi w skład hemoglobiny. Rozerwanie
pierścienia hemu prowadzi do powstania kolejnego
barwnika - biliwerdyny (o tym niżej).
W literaturze, zwłaszcza popularnej i starszej,
można spotkać także inne nazwy, najczęściej: porfiyna,
owoporfiryna i
ooporfiryna.
Biliwerdyna oraz chelat cynku biliwerdyny
Kolor skorupki: niebieski, niebieskozielony,
zielonoszary (czyli wszystkie odcienie związane z
niebieskim i niebieskozielonym).
Biliwerdyna
Biliwerdyna jest jednym z barwników żółci. Barwniki
te powstają w wyniku rozerwania cząsteczki hemu i
stanowią formę związków wydalniczych, głównie dla
eliminowania z obiegu martwych erytrocytów (czerwonych
krwinek). Biliwerdyna powstaje w reakcji oksydacyjnego
rozszczepienia pierścienia hemu. Jest to zielony barwnik
żółciowy. U ptaków jest końcowym produktem przemian hemu
i w tej postaci jest wydalana. U ssaków ulega dalszym
przemianom do bilirubiny (czerwonopomarańczowego
barwnika żółciowego).
W skorupkach jaj występuje biliwerdyna IX
α czyli biliwerdyna w układzie
spiralnym.
Biliwerdynian cynku (II)
Występująca w układzie spiralnym biliwerdyna może
łączyć się z metalem (w tym przypadku cynkiem),
utworzy wtedy kompleks (chelat), który jest oddzielnym
barwnikiem skorupki jaj.
W literaturze, starszej i popularnej, występuje nazwa
oocyanin, oocyan, a w polskiej oocyjanina. Jest to nazwa
z początku XX wieku, z okresu, kiedy nie znano dokładnej
budowy chemicznej barwnika. Poza tym spotyka sie także uproszczone
nazwy: biliwerdyna lub biliwerdyna IX. Nazwę "biliwerdynian
cynku (II)" utworzyłam zgodnie z zasadami tworzenia nazw
chelatów.
Biliwerdyna jest nietrwała, pod wpływem światła
rozkłada się, dlatego w muzeach obserwuje sie bladnięcie
niebieskich jaj po dłuższym czasie przechowywania.
Niebieski kolor skorupek jaj nie ma żadnego związku z
niebieską barwą piór występującą u niektórych
gatunków ptaków.
Inne barwniki
W skorupkach jaj spotyka się także niewielkie ilości
innych barwników, m. in: koproporfirynę (zarówno w
niebieskich jak i brązowych), uroporfirynę, a także
jeszcze inne niezidentyfikowane barwniki porfirynowe.
Kolor skorupki
Kolor skorupki zależy od wzajemnych proporcji różnych
barwników w skorupce, a to jaki barwnik dostanie sie do
skorupki, zależy od tego jakie geny posiada dany ptak.
Tablica XXII Punneta
Po lewej są jaja bez dodatku niebieskiego, po prawej
z niebieskim.
Od góry:
brązowe i oliwkowe
jasnobrązowe i zielone
białe i niebieskie.
Biały
Biały kolor skorupki jest wtedy, kiedy w skorupce nie
ma żadnych barwników.
Kury znoszące białe jaja, m. in.: leghorn, brodacz
antwerpski, appencelska czubata, crevecoeur, czubatka
polska, houdan.
Niektóre rasy znoszą jaja o skorupkach białych lub
kremowych, np. sebrytka, serama.
Niebieski
Jak wspomniałam już wyżej, za ten kolor
odpowiedzialne są barwniki żółciowe: biliwerdyna i jej
chelat z cynkiem.
Cześć skorupek wykazuje czerwoną
fluorescencję w świetle UV.
Kury znoszące niebieskie jaja: araukany oraz chińskie
kury Dongxiang i Lushi.
W skorupkach jaj araukan znajdowano poza biliwerdyną
i biliwerdynianem cynku także pewne ilości
koprotoporfiryny oraz protoporfiryny.
Brązowy (czerwony, żółty, czarny)
Z kolor brązowy, jak już zostało powiedziane,
odpowiadają barwniki porfirynowe.
Intensywność koloru jest cechą genetyczną i zależy od
ilości barwnika odłożonego w skorupce. Ilość barwnika
może się jednak zmieniać niezależnie od cech
genetycznych.
W okresach kiedy kury znoszą intensywnie duże ilości
jaj, brąz skorupki ma tendencję do mniejszej
intensywności. Wynika to z intensywnego wykorzystywania
syntetyzowanego przez kurę barwnika i w związku z tym
mniejszej ilości barwnika przypadającego na jedno jajo.
Stare kury także mają tendencję do znoszenia
jaśniejszych jaj. W takich przypadkach cechy genetyczne
się jednak nie zmieniają i kura przekazuje geny
intensywnego brązowego potomstwu.
Kury znoszące jasnobrązowe jaja, m. in.: niuhempszyr
(New
Hampshire), australorp, kochin, wajandota, plymutrok (Plymouth Rock),
ohiki, orpington.
Kury znoszące ciemnobrązowe jaja, m. in.: maran (Marans),
barneweldzka, welsumska, fawerola.
Wiele ras kur znosi jaja ze skorupkami w różnych
odcieniach brązu.
Oliwkowa
Oliwkowy kolor skorupki powstaje w wyniku
działania obu grup barwników. Barwnik powodujący
niebieską skorupkę i barwnik powodujący jasnobrązową
skorupkę da w konsekwencji skorupkę oliwkowozielonkawą.
Natomiast barwnik powodujący niebieską skorupkę oraz
ciemny brązowy da skorupkę oliwkową. Wzajemne relacje
poszczególnych barwników z obu grup, będą powodować
różne odcienie zielonooliwkowego koloru.
Zdjęcie:
Scratch Cradle
Najbardziej intensywne oliwkowe jajka uzyskuje się
krzyżując araukany z maran(s)ami.
Inne kolory
Niektóre kury znoszą jaja o skorupkach w kolorze
różowym (nie różowawobrązowym) czy nawet purpurowe,
śliwkowe oraz szare (nie brudnoniebiskie). Nie wiadomo
skąd takie kolory, ani od jakich barwników pochodzą, ani
jakie jest ich pochodzenie genetyczne. Aktualnie znane
są tylko barwniki, które wymieniłam wcześniej.
Zdjęcie:
Scratch Cradle
Wydaje się, że kolory te pochodzą z nalotu na
kutykuli. Kombinacja nalotu oraz barwnika skorupki daje
różne odcienie (nalot + biała skorupka daje kolor
różowy, nalot + niebieska - szary, a nalot + brązowa -
różne odcienie purpurowego). Ostateczny kolor skorupki
zależy też od grubości nalotu.
Rola barwników w skorupce oraz kolorów skorupki
Rola barwników w skorupce oraz samego koloru skorupki jest stale jeszcze nie
poznana. Istnieją różne hipotezy i różne badania, ale
ostatecznej odpowiedzi nie ma. Prawdopodobnie początkowo
jaja ptasie były białe, a barwne skorupki rozwinęły się dopiero
w toku ewolucji. Przypisuje się temu przede wszystkim
rolę ochroną jaj przed drapieżnikami. Ale większość
uważa, że nie jest to jedyna funkcja barwników. Bada się
przede wszystkim związki rozwoju embriona z kolorem
skorupki co wiąże się z dostępem światła słonecznego do rozwijającego sie
embriona.
W przypadku niebieskich jaj rozważa się jeszcze jedną
rzecz. Biliwerdyna jest antyoksydantem, inne
antyoksydanty (np. karotenoidy, niektóre witaminy) zawarte są w
żółtku. Jak wynika z badań istnieje pozytywna korelacja
między intensywnością koloru skorupki, a zawartością w
żółtku
przede wszystkim karotenoidów i witaminy E. Tak
więc intensywność koloru skorupki świadczy w tym
przypadku o kondycji
samiczki.
Prowadzone są też różne badania
dotyczące wpływu barwników na jakość skorupki. Niektóre
dane pozwalają stwierdzić, że porfiryna wzmacnia
skorupkę. Natomiast nie zauważono żadnego wpływu
biliwerdyny na jakość skorupki.
Odkładanie się barwników
Barwniki odkładają się w skorupkach w gruczole
skorupkowym (końcowy odcinek jajowodu). Prawdopodobnie są tam też syntetyzowane.
Dawniej sądzono, że biliwerdyna pochodzi z krwi, ale
aktualne badania pokazują, że poziom biliwerdyny we krwi u ptaków znoszących niebieskie jaja oraz
tych znoszących jaja w innych kolorach jest zbliżony.
Protoporfiryna odkłada się w końcowym okresie pobytu jaja w
gruczole skorupkowym, w ostatnich 2-3 godzinach. Z badań wynika, że
jej największa koncentracja jest w kutykuli oraz zewnętrznych
warstwach skorupki. Brązowy barwnik wnika w pory
skorupki. Przy ciemnobrązowych jajkach (maran(s)ów)
koncentracja barwnika w porach jest bardzo duża, z tego
powodu może dochodzić do zaburzenia odparowywania wody z
tych jaj podczas inkubacji. Niektórzy radzą aby przed
inkubacją delikatnie zetrzeć wierzchnią warstwę skorupki
drobnoziarnistym papierem ściernym.
Niebieskie skorupki mają barwnik także od środka. Nie
znalazłam dokładnych danych na ten temat Są jednak
badania, które wykazują, ze także w przypadku
biliwerdyny największa koncentracja barwnika jest w
zewnętrznych warstwach skorupki, a barwnik odkłada się w
ciągu 3-4 ostatnich godzin przed zniesieniem.
Odbarwienia skorupki
Istnieje kilka znanych czynników powodujących
depigmentację brązowych skorupek.
Najpowszechniejszym czynnikiem jest stres w czasie ostatnich 3-4 godzin tworzenia się
jaja, w czasie odkładania barwnika i tworzenia kutykuli.
Działanie stresorów powoduje wydzielanie się hormonów
stresu, przede wszystkim epinefryny, która miedzy
innymi powoduje zaburzenia w tworzeniu się kutykuli.
Stres może także spowodować odłożenie się, już na
kutykuli, warstwy bezpostaciowego wapnia, która
rozjaśnia skorupkę.
Odbarwienie skorupki spowodowane może też być
podaniem ptakom niektórych leków, przede wszystkim
sulfonamidów i nikarbazyny (kokcydiostatyk). Wysokie
dawki leków mogą spowodować całkowite odbarwienie
skorupek. Leki te nie są dopuszczone do stosowania u
niosek.
Depigmentacja skorupek jest typowym objawem
wirusowego zakaźnego zapalenia oskrzeli, występuje także
w rzekomym pomorze drobiu.
W przypadku brązowych jaj automatycznie zła jakość
kutykuli powoduje odbarwienie skorupki.
Dziedziczenie
Niebieskie jaja
W przypadku niebieskich jajek sprawa jest prosta
ponieważ za tą cechę odpowiada jeden gen. Jest to więc
proste dziedziczenie jednogenowe.
Gen odpowiedzialny za niebieski kolor skorupek
znajduje się na chromosomie 1 (autosomalnym) i został
nazwany po angielsku "oocyan", w skrócie stosuje się
literę 'O'. Niebieski kolor skorupek powstał w wyniku
mutacji. Jest on dominujący w stosunku do innego
ubarwienia jaj. Dziedziczenie jest autosomalne
dominujące. W niektórych źródłach można znaleźć
informacje, że jak kura posiada dwa geny OO to kolor jaj
jest bardziej ciemnoniebieski.
Ponieważ gen "O" jest autosomalny, nie ma znaczenia,
które z rodziców go posiada. Trzeba tylko pamiętać, że
nie zawsze wiadomo jakie geny posiada samiec, ponieważ
nie znosi on jaj, a tylko przekazuje geny potomstwu.
Wszystkie procenty są statystyką, która sprawdza się
tylko przy dużych liczbach, czyli w odniesieniu do wielu
lęgów, a nie w każdym pojedynczym lęgu. Gen "O" oraz dwa
geny "OO" zaznaczyłam kolorem ciemniejszym, a przypadek
jednego genu O i jednego o - jaśniejszym. Jak
wspomniałam wyżej, nie musi to oznaczać różnicy w
kolorze skorupki, ale myślę, ze tak będzie czytelniej.
1. Oboje rodzice mają dwa geny niebieskich jaj.
Wszystkie młode będą także mieć dwa geny niebieskich
jaj.
2. Jedno z rodziców posiada dwa geny niebieskich jaj
(OO), a drugi tylko jeden (Oo). 50 % młodych będzie
miało dwa geny, a 50 % jeden.
3. Oboje rodzice posiadają po jednym genie
niebieskich jaj (Oo). 25 % młodych będzie miało dwa geny
niebieskich jaj, 25 % nie będzie miało ani jednego genu
niebieskich jaj (będą znosić białe jaja), 50 % będzie
miało jeden gen niebieskich jaj.
4. Jedno z rodziców ma jeden gen niebieskich jaj
(Oo), a drugie nie ma ani jednego genu niebieskich jaj (oo).
50 % młodych będzie miało jeden gen niebieskich jaj, a
50 % nie będzie miało ani jednego genu niebieskich jaj.
5. Jedno z rodziców ma dwa geny niebieskich jaj (OO),
a drugie nie ma ani jednego (oo). Wszystkie młode będą
miały jeden gen niebieskich jaj.
We wszystkich przypadkach, w których potomstwo nie ma
obu genów niebieskich jaj, jest problem z kogutami
ponieważ nie znoszą one jaj i nie ma możliwości
sprawdzenia ile mają genów niebieskich jaj (można robić
testowe krzyżówki, ale jest to czasochłonne i wymaga
wiedzy genetycznej). W takiej sytuacji można się
posiłkować wyglądem grzebienia. Wiadomo bowiem, że
grzebień groszkowy jest sprzężony z niebieskimi jajami
(geny obu tych cech znajdują się na tym samym
chromosomie).
Brązowe jaja
Bardziej skomplikowana jest sprawa z brązowymi
skorupkami, bowiem za tą cechę odpowiada wiele
różnych genów. Aktualnie przyjmuje się, że jest ich 13
lub nawet więcej. Z tego względu bardzo trudno pozbyć
sie ze stada brązowych jaj.
Jeśli połączymy ptaka znoszącego białe jaja z ptakiem
znoszącym brązowe jaja, to uzyskamy jaja o o skorupkach
w różnych odcieniach brązowego, ale jaśniejszych niż
brązowe matki.
Generalnie jest zasada, że połączenie jasnobrązowego
z ciemnobrązowym da kolor pośredni.
Oczywiście zależy to też od genów samca, który jaj nie
znosi, wiec nie zawsze wiadomo jakie geny przenosi.
Trzeba też pamiętać, że kolor brązowych skorupek zależy
też od innych czynników, nie tylko od genów.
Znany jest recesywny sprzężony z płcią gen pr, który
częściowo lub całkowicie blokuje wytwarzanie protoporfiryny.
Gen ten można wykorzystać do wyeliminowania brązowego
koloru skorupek. Ponieważ jest to gen sprzężony z płcią,
to pamiętajmy, że kura nie przekaże go swojej córce, a
jedynie synom. Córka może go dostać jedynie od ojca.
Oliwkowa i zielona skorupka
Jak juz wspomniałam skorupki o wszelkich odcieniach
zielonkawych, oliwkowych, khaki itp. są związane z
obecnością obu barwników: porfirynowych i biliwerdyny.
Najbardziej oliwkowe jajka powstaną w wyniku
skrzyżowania araukan znoszących bardzo niebieskie jajka
z maran(s)ami znoszącymi bardzo ciemne jajka. Często w
pierwszym pokoleniu takiej krzyżówki jajka nie są bardzo
mocno oliwkowe. W takiej sytuacji najlepiej skrzyżować
taką kurę z ojcem lub innym kogutem, który przekazuje
geny bardzo ciemnych jajek.
Wszelkie inne odcienie zależą od odcienia zarówno
niebieskiego koloru skorupki, jak i brązowego. Uzyskanie
powtarzalnych odcieni jest bardzo trudne, ze względu na
trudności z uzyskaniem jednolitego brązowego odcienia
skorupki. Ponieważ składowym kolorem jest brązowy, a
jego odcień zależy nie tylko od czynników genetycznych,
tak samo kolor wszelkich oliwkowych i zielonkawych
skorupek będzie zależał nie tylko od czynników
genetycznych.
Bibliografia +
"Porfiryny i pochodne" [w:] Chemia medyczna, I.
Żak,; "Handbuch der Oologie" Max Schonwetter, Akademie
Verlag 1992; "Genetic Studies in Poultry. IX. The blue
egg" R. C. Punnett oraz artykuły.
|