Zaburzenia gospodarki wapniem mogą być spowodowane
niedoborem wapnia, nieprawidłowymi proporcjami wapnia i
fosforu oraz niedoborem witaminy D3 (powoduje
zmniejszenie wchłaniania wapnia z jelit, jest przyczyną
krzywicy i ostemalacji). Prowadzą one do
różnych zmian (chorób), w tym artykule ograniczę się do
ich wpływu na kości.
U ptaków młodych (rosnących) prowadzą do krzywicy i
dyschondroplazji.
U ptaków dorosłych prowadzą do osteoporozy (zrzeszotowienie
kości) i osteomalacji.
Istnieją dziedziczne skłonności do występowania
niektórych jednostek chorobowych.
Ptaki młode
Krzywica
Z drobiu najczęściej występuje u kurcząt i indycząt.
Najbardziej charakterystycznym objawem u piskląt jest
zniekształcenie dzioba. Dziób jest miękki, w niektórych
przypadkach można go wygiąć palcami. Często górna i
dolna część krzyżują się.
Kurczęta chorują najczęściej w wieku 3 tygodni,
aczkolwiek pierwsze objawy często pojawiają się
wcześniej. Kości długie oraz kości mostka ulegają
wygięciu. Skrzywieniu ulega też kręgosłup. Obserwuje się
zgrubienia w okolicy stawów oraz kulawizny; ptaki
przysiadają na skokach, leżą na mostku. Z objawów
niezwiązanych z kośćmi obserwuje się zaburzenia
trawienia, suchość skóry, zmatowienie i nastroszenie
piór, zaburzenia nerwowe. Występuje też niedokrwistość.
Ptaki mogą zjadać pióra, obdziobywać tynk ze ścian. Możliwe są upadki spowodowane ogólnym wyniszczeniem.
Występują dość charakterystyczne i łatwo zauważalne
zmiany w kościach. Mostek jest esowato wygięty, na
żebrach występują zgrubienia, kości są miękkie i można
je kroić nożem. Podobnie jak u ludzi charakterystyczny
jest "różaniec krzywiczy" czyli zgrubienia w miejscach połączeń
kostno-chrzęstnych żeber.
Większość zmian zależy od nasilenia krzywicy oraz
czasu jej trwania. Zmiany w poszczególnych kościach
zależą głownie od nacisku jakim kości te są poddawane.
Dyschondroplazja
Jest to choroba polegająca na deformacjach chrząstki
nasadowej kości piszczelowej. Choroba ta określana jest
czasem jako "słabość nóg". Niektórzy traktują ją jako
formę krzywicy.
Jest to najważniejsza choroba związana z deformacjami
nóg u szybko rosnących ptaków kierunków mięsnych
(kurczęta, indyki, kaczki), ale może wystąpić u
wszystkich ptaków. Skłonność do tej choroby jest
uwarunkowana genetycznie o czym świadczy fakt, że u
pewnych linii występuje w znacznie większym odsetku. Do
jej ujawnienia prowadzą jednak błędy żywieniowe,
wśród których najczęściej wymienia się
złe zbilansowanie składników mineralnych. Przede
wszystkim chodzi tu o nadmiar fosforu w stosunku do
wapnia, ale wpływ może mieć także nadmiar chloru w
stosunku do sodu i potasu, niedobór miedzi, żelaza i
manganu. Z innych składników najczęściej wymienia się
niedobory witaminy B6 oraz niektórych aminokwasów.
Czynnikami sprzyjającymi jest stosowanie mączki
sojowej i nasion rzepaku oraz pasza zanieczyszczona
mikotoksynami. Częściej chorują samce co ma związek z wpływem
gospodarki hormonalnej na wystąpienie choroby.
Choroba najczęściej występuje w wieku 3-8 tygodni.
Deformacji ulega chrząstka nasady bliższej kości
piszczelowej. Najbardziej typowym objawem jest
pałąkowate wygięcie nóg oraz zgrubienie kości
piszczelowej w okolicy stawu kolanowego. Ptaki wykazują
niechęć do poruszania się. Chodzą sztywno, kołysząc się
i kulejąc. Problem może dotyczyć jednej nogi lub obu. W
skrajnych przypadkach dochodzi do złamań kości
piszczelowej. Mogą rozwijać się wtórne zmiany skórne.
Choroba prowadzi do na ogół do śmierci z wycieńczenia i
głodu.
W wielu przypadkach dyschondroplazja przebiega bez
widocznych objawów klinicznych.
Ptaki dorosłe
Osteoporoza
Osteoporoza jest to zaburzenie polegające na
zmniejszeniu gęstości kości przy niezmienionym kształcie
i wielkości.. Tzn. masa kości maleje, a budowa i skład
tkanki kostnej pozostają prawidłowe. Ze względu na te zmiany kości stają się kruche i podatne
na złamania.
Osteoporoza u ptaków występuje normalnie, cyklicznie
w czasie pierzenia. Nie jest jasne dlaczego w czasie
rośnięcia piór, które zbudowane są keratyny,
mobilizowany jest wapń z kości. Być może następuje w tym
czasie odnowa kości podobna jak odnowa piór. Po okresie
pierzenia następuje stopniowa rekonstrukcja kości. U
niosek pewien rodzaj osteoporozy występuje normalnie w
czasie nieśności ponieważ tylko część wapnia potrzebne
do budowy skorupki pochodzi z pożywienia.
Zmęczenie klatkowe niosek
Występuje najczęściej w tzw. zmęczeniu klatkowym u
ptaków trzymanych w klatkach. Przyczyną jest niedobór
wapnia i witaminy D. Na wystąpienie choroby mają także
wpływ czynniki genetyczne.
Najbardziej charakterystycznym objawem jest
przewracanie sie ptaków na plecy często z towarzyszącym
porażeniem, które jest wynikiem uszkodzenia rdzenia
kręgowego. W czasie sekcji stwierdza się kruchość i
łamliwość kości długich, deformacje mostka i żeber oraz
złamania kości długich nóg i skrzydeł, a także
kręgosłupa.
Osteomalacja
Inaczej rozmiękanie kości, łamikost, łomikost. Jest
to odpowiednik krzywicy u dorosłych osobników. U ptaków
występuje raczej rzadko.
Ptaki przeważnie siedzą; dziób i pazury są miękkie,
kości są kruche i łamliwe. Rzadko dochodzi do skrzywień
kości. U niosek obserwuje się spadek produkcji nieśnej,
cienkie skorupki, lanie jaj.
Leczenie
Należy podać preparaty zawierające witaminę D3, wapń
i fosfor w odpowiednich proporcjach. Ptaki powinny mieć
dostęp do bezpośredniego światła słonecznego. Niestety,
kiedy pojawią się wyraźne zniekształcenia kości, na
leczenie jest za późno.
Przedawkowanie witaminy D3 jest toksyczne. Jednym ze
sprzyjających czynników jest nadmiar witaminy A,
niedobór witaminy C oraz obecność w paszy mikotoksyn
(upośledzają wchłanianie witaminy D3).
Trochę patologii
Dla osób, które chcą wiedzieć więcej.
Wszystkie wymienione choroby mogą mieć podobne
objawy, mają też podobne przyczyny. Patologia jednak
jest zupełnie inna.
W krzywicy i osteomalacji podstawowym zaburzeniem
jest nadmiar niezmineralizowanej macierzy (osteoidu) i
niedostateczne zmineralizowanie kości. W krzywicy
dodatkowo występują zaburzenia wapnienia chrząstek co
prowadzi do zakłóceń śródchrzęstnego wzrostu kości.
Choroby te są bardzo podobne, różnicą jest tylko to, że
krzywica występuje u młodych organizmów, których kości
dopiero rosną, a osteomalacja u dorosłych, u których
wzrost kości został już zakończony.
Osteoporoza jest zanikiem zwykłym odśrodkowym,
charakteryzuje się zmniejszeniem gęstości kości i
zaburzeniem mikroarchitektury (zmniejszenie liczby i
spadek grubości beleczek) przy niezmienionym kształcie.
Dzieje się tak w wyniku naruszenie równowagi pomiędzy
resorpcją i odbudową kości. Resorpcja kości jest
nasilona albo na normalnym poziomie, ale odbudowa kości
jest zmniejszona
W dyschondroplazji
dochodzi do nieprawidłowego kostnienia chrząstki
nasadowej w czasie rośnięcia kości (w czasie zamiany
chrząstki na kość). Dotyczy to kości piszczelowej gdyż u
ptaków występuje tam wtórny punkt
kostnienia i chrząstka nasadowa.
Bibliografia
|